ดูเผิน ๆ หนุ่มใหญ่อย่าง หันตง (ฮู จุน) เหมือนจะเพียบพร้อมไปทุกอย่าง เขามาจากครอบครัวที่ดี มีฐานะมั่งคั่ง ส่วนตัวเขาเองก็ทำธุรกิจที่แม้จะต้องเลี้ยวลดหลบเลี่ยงกฎหมายอยู่บ้าง แต่มันก็ทำกำไรมหาศาลให้แก่เขา ข้อด้อยอย่างเดียวของหันตง หรืออย่างน้อย มันก็เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าเผยให้ผู้ใดล่วงรู้ ก็คือ รสนิยมทางเพศซึ่งไม่ตรงไปตรงมาอย่างที่ควรเป็น หันตงพิสมัยชายหนุ่ม และที่ยังครองตัวโสดจนทุกวันนี้ก็ด้วยเหตุนี้
วันหนึ่ง ผลจากการชักนำของมือขวาคนสนิท และเป็นคนใกล้ชิดเพียงคนเดียวที่รู้ถึงรสนิยมทางเพศที่แท้จริงของหันตง หันตงก็ได้พบ หลันหยู่ (หลิว เหย่) เด็กหนุ่มบ้านนอกสดซิงที่เดินทางมาปักกิ่งเพื่อศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์ แต่ด้วยเหตุที่ฐานะยากจน หลันหยู่จึงจำเป็นต้องทำอะไรก็ได้เพื่อหาเงินส่งตัวเองเรียน
อะไรก็ได้ ในที่นี้ หมายรวมถึงการหลับนอนกับหันตง แม้ว่าตัวหลันหยู่เอง ณ ตอนนั้นยังไม่รู้แน่ด้วยซ้ำว่ารสนิยมทางเพศของตัวเองเป็นเช่นไร
อย่างไรก็ตาม เพียงหนึ่งคืนที่ได้อยู่ร่วมกับหันตง ก็ทำให้หลันหยู่ตระหนักถึงตัวตนของตนเองอย่างแจ่มแจ้ง นอกจากจะพบว่าแท้ที่จริงตัวเองก็ชอบผู้ชายแล้ว หลันหยู่ยังเชื่อมั่นอีกด้วยว่า ชายคนเดียวที่เขารักใคร่ถวายชีวิตให้นั้นก็คือ หันตง
ฝ่ายหันตง ความจริงจังยึดมั่นของหลันหยู่คือสิ่งที่เกินความต้องการของเขา ตลอดเวลาที่คบหากัน หันตงจึงพร่ำบอกหลันหยู่เสมอว่า "เราจะอยู่ด้วยกันตราบเท่าที่เรารู้สึกว่ามันถูกต้อง แต่ มันจะไม่ยั่งยืนชั่วชีวิตหรอก เพราะคนเรานั้น หากรู้จักกันมากเกินไป นั่นก็หมายความว่า ถึงเวลาที่จะต้องเลิกกันแล้ว" ถ้อยคำกันท่าผลักไสของหันตงดูเหมือนไม่สามารถหยุดยั้งความทุ่มเทของหลันหยู่ได้ หลันหยู่จึงตั้งหน้าตั้งตาปักใจรักใคร่หันตงต่อไป
ในขณะที่หันตงนั้น ได้เรียนรู้ความจริงข้อหนึ่งจากความสัมพันธ์ครั้งนี้ว่า สำหรับคนบางคน การทำความรู้จักหัวใจตนเอง อาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิต