วันนั้นก็เหมือนกับทุกวัน... เด็กชาย บิลิเก วัย 9 ขวบ กับเพื่อนอีก 2 คน จับกลุ่มกันเอ้อระเหยเฮฮาตามประสาเด็กอยู่ใกล้แม่น้ำ ท่ามกลางภูมิประเทศเวิ้งว้างว่างเปล่ากลางป่ากลางเขาของชุมชนชาวมองโกล ไม่มีกิจกรรมใด ๆ ให้เด็กอย่างเขาได้ทำมากนัก
แล้วจู่ ๆ วันนั้นก็ไม่เหมือนกับทุกวันอีกต่อไป... เมื่อบิลิเกกับเพื่อนเพ่งมองจ้องเขม็งไปยังพื้นน้ำ พวกเขาก็พบว่า มีลูกอะไรก็ไม่รู้ กลม ๆ ขาว ๆ ลอยตุ๊บป่องอย่างอดทนอยู่กลางแม่น้ำนั่น เด็กชายกับเพื่อนเก็บเจ้าลูกปริศนานั้นขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น ไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร ทว่าต่อมจินตนาการทำงานอย่างพลุ่งพล่าน และพวกเขาก็เชื่ออย่างสนิทใจว่า มันจะต้องเป็นไข่มุกเรืองแสงที่ฟ้าดินส่งลงมาให้ เหมือนอย่างในนิทานที่พวกเขาเคยได้ยินได้ฟังมาเป็นแน่ อย่างไรก็ตาม ที่สุดแล้วทั้งสามก็พบความจริงว่า แท้ที่จริงเจ้าลูกนั้นมันไม่ใช่ไข่มุกวิเศษอย่างที่เข้าใจ พวกเขาจึงตั้งคำถามใหม่ว่า "ถ้าอย่างนั้นแล้ว มันคือสิ่งใดแน่?"
คำตอบเดินทางมาถึงพร้อมกับโทรทัศน์ เทคโนโลยีใหม่ล่าสุดที่คนทั้งหมู่บ้านไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน บิลิเกกับเพื่อนพบว่า ลูกกลมปริศนาลูกนั้น แท้จริงแล้วเขาเรียกมันว่า ปิงปอง แต่ก็ยังอุตส่าห์เข้าใจผิดว่า มันเป็นสมบัติประจำชาติของประเทศจีน และแล้วการผจญภัยก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อเด็กชายทั้งสามตัดสินใจว่า พวกเขาจะต้องออกเดินทาง ไม่ว่าหนทางจะยาวไกลและยากลำบากสักเพียงไหน เป้าหมายก็เพื่อนำปิงปอง ส่งคืนเจ้าของให้จงได้!
