จองวอน (ฮันซอคกยู) เป็นเจ้าของร้านถ่ายรูปเล็ก ๆ พ่อของเขาเคยดูแลร้านนี้มาก่อน แต่อาการป่วยที่คุกคามทำให้ต้องปล่อยมันเป็นภาระของลูกชายวัย 30 กว่าคนนี้
จองวอนต้อนรับลูกค้าของเขาด้วยแววตาใสซื่อและรอยยิ้มจริงใจ หากไม่บอก ย่อมไม่มีใครล่วงรู้ว่าเขากำลังป่วยด้วยโรคร้ายที่กัดกร่อนชีวิตของเขาลงอย่างช้า ๆ แม้จะไม่อาจคาดเดาได้ว่า ลมหายใจเฮือกสุดท้ายจะมาถึงเมื่อใด แต่ จองวอนก็เตรียมพร้อมรับมันอย่างสงบและชื่นบาน
แล้ววันหนึ่ง จองวอนก็ได้รู้จักกับ ดาริม (ชิมอึนฮา) หญิงสาวท่าทางเป็นมิตรที่นำฟิล์มมาล้างในร้านเล็ก ๆ ของเขา หลังจากนั้นด้วยเหตุผลอะไรสักอย่าง เธอเริ่มแวะเวียนมาทุกวัน พูดคุยกับเขาราวเพื่อนสนิทสนม เธอดูผ่อนคลายเมื่ออยู่ใกล้เขา เช่นเดียวกับที่เขารู้สึกสดใสมีชีวิตชีวาเมื่อเธอคอยนั่งคุยอยู่ใกล้ ๆ เมื่อรู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่อาจรักเธอได้ เพราะชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนัก แต่ความรักเป็นอย่างนี้ใช่ไหม? เขายังคงอดใจไม่ได้ที่จะรอคอยการมาถึงเธอทุกวี่วัน
คริสต์มาสอาจเป็นวันที่เหน็บหนาวสำหรับใคร ๆ แต่กับอีกบางคน มันคือช่วงเวลาแสนอบอุ่นของหัวใจ โดยเฉพาะเมื่อได้รู้ความหมายที่แท้จริงของชีวิต ความตาย ความคิดถึง และความรัก