เธอทักว่า สะบายดี (สวัสดี) ผมตอบว่า สบายดี (สบายดี) แต่เราก็รู้สึกแบบเดียวกัน
สอน (อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม) ช่างภาพหนุ่มลูกครึ่ง ถูกบ.ก.ส่งให้ไปถ่ายรูปที่ประเทศลาว โดยที่ตัวเขาเองก็ไม่เต็มใจนัก เพราะถึงแม้ว่าเขาจะมีเชื้อสายลาวอยู่ด้วย แต่ก็ไม่มีข้อมูลหรือเคยไปเมืองลาวเลยสักครั้งเดียว
สอนมาถึงเมืองปากเซ เขาว่างจ้างไกด์ชื่อ น้อย (คำลี่ พิลาวง) พาเดินทางถ่ายรูปในแถบลาวใต้ ไปน้ำตกหลี่ผี,คอนพะเพ็ง เลยไปถึงสี่พันดอนที่เป็นเกาะแก่งในแม่น้ำโขง แต่ว่าไกด์สาวเพิ่งทำงานเป็นครั้งแรก จึงพาหลงทางไปตลอด พวกเขาต้องต่อรถ ลงเรือ ไปที่ต่าง ๆ อย่างทุลักทุเล และสอนก็จำใจต้องไปบ้านเก่าของพ่อตามที่สั่งไว้ เมื่อไปถึง สอนกลับพบว่าญาติพี่น้องที่ห่างเหินกันไปเป็นสิบปีต่างจำเขาได้ และให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น จนสอนเริ่มมองว่าลาวเป็นบ้านอีกที่หนึ่งของตน
สอนรู้สึกชอบพอน้อย เขาจึงทำดีกับเธอ แต่ทว่าเมื่อมีความสนิทสนมเกินเลยระหว่างลูกทัวร์กับไกด์ น้อยเริ่มเป็นฝ่ายถอยห่างและหลบหน้าเขาไป สอนค้นหารากเหง้าความเป็นลาวในตัวเขาเอง และต้องหาทางพิสูจน์ให้น้อยเห็นว่าเขาไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยวที่มาสร้างความรักเพียงชั่วคราว แล้วทิ้งเธอไปที่อื่น
