ปี 1998 ปีที่เกาหลีตกอยู่ในภาวะวิกฤตเศรษฐกิจไอเอ็มเอฟที่กำลังเล่นงานประเทศส่วนใหญ่ในเอเชีย ค่าเงินวอนของเกาหลีตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว เกิดการล้มละลายขึ้นอย่างมากมายทำให้อัตราการว่างงานสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน เมืองที่ได้รับผลกระทบอันเลวร้ายที่สุดคือ ปูซาน เมืองที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของประเทศอันเป็นเมืองท่าสำคัญทางตอนใต้ ซึ่งสินค้านำเข้าของเกาหลีหลัก ๆ ทั้งที่ถูกกฎหมายและผิดกฎหมายต้องผ่านที่นี่ การค้าที่ทำกำไรมากที่สุดคือการค้าของเถื่อน ยาเสพย์ติด และโดยเฉพาะ เมธแอมเฟตามีน ซึ่งรู้จักกันในปูซานในชื่อ "พิโลปอง"
คนขายยาหนุ่มที่ชื่อ ซังโด (รยูซึงบอม) ก็เป็นหนึ่งประชากรของปูซานที่ต้องหันมาค้ายาเพราะวิกฤตเศรษฐกิจ ซังโดผู้ซึ่งเป็นคนกลางในวงจรของการค้ายา เขาต้องการผลักดันธุรกิจให้ใหญ่ขึ้นทั้งที่เขามีอดีตอันขมขื่นที่เกิดจากลุงผู้ซึ่งเป็นอาชญากรค้ายาผู้ชั่วร้ายของเขา
โดจินกวาง (ฮวางจองมิน) ตำรวจปราบปรามยาเสพย์ติดของปูซานต้องถูกหลอกหลอนด้วยความทรงจำอันเลวร้ายเกี่ยวกับการตายของคู่หูของเขาด้วยน้ำมือของจางชอล ราชายาเสพติดผู้ชั่วร้ายเมื่อสี่ปีก่อน จางชอลถูกจับได้แต่เขาได้ทำข้อตกลงบางอย่างกับ โค อัยการรัฐของปูซาน หลังจากนั้นก็หนีประกันไปที่เมืองจีน ตั้งแต่นั้นโดจินกวางก็ทำงานด้วยเป้าหมายเพียงหนึ่งเดียวคือ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องกำจัดยาเสพย์ติดให้หมดไปจากปูซาน โดจินกวางวางแผนที่จะใช้ซังโดเป็นสายเพื่อแทรกซึมเข้าไปในพวกระดับบนของวงการค้ายาและทำการกวาดล้างทุกคนให้หมดตั้งแต่ซังโดขึ้นไปจนถึงระดับสูงสุด โดจินกวางส่งเมธให้ ซังโด เป็นเวลาสองปี ซังโดซึ่งไม่มีทางเลือกมากนักจึงต้องให้ความร่วมมือ แต่ซังโดที่แสนเจ้าเล่ห์นั้นมองเห็นโอกาสที่จะใช้โดจินกวางเพื่อกำจัดคู่แข่งเพื่อที่ตัวเขาจะได้ขึ้นไปแทนที่
ทั้งสองคนได้กระโจนเข้าสู่เกมส์อันตราย หากแต่ทั้งคู่มิได้ตระหนักถึงความทะเยอทะยานของอัยการของรัฐที่ยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องอีกทั้งยังได้ส่งสายของตัวเขาเองเข้ามาอีกด้วย และเมื่อจางชอลปรากฎตัวขึ้นอีกครั้ง เดิมพันที่สูงขึ้นและเลือดจึงหลั่งไหลไปทั่วท้องถนน
