'ซันนี่' กับบทบาทนายช่างโรงงาน หรือเรียกเท่ๆว่า "วิศวกรซ่อมบำรุง" ที่เป็นคนห่าม โหด และ หื่น (บ้างเป็นบางครั้ง) เป็นช่างกลสายหม้อไม่ใช่สายตี ในอดีตเคยทำร้ายจิตใจผู้หญิงไว้หลายคน จึงตั้งใจจะทำดีกับผู้หญิงคนต่อไปที่เข้ามา แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด เมื่อแฟนสาวชาวญี่ปุ่นบอกเลิกด้วยเหตุผลสื่อสารกันไม่เข้าใจ จึงหนีไปทำงานไกลถึงเมืองนอก แม้ยิมจะมีความรู้ทางภาษาอังกฤษต่ำเตี้ยเรี่ยดิน แต่ด้วยความเป็นคนจริง เขาจึงตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษ เพื่อจะสอบสัมภาษณ์ที่โรงงานให้ผ่าน แล้วตามไปง้อหญิงถึงอเมริกา

ผู้กำกับชวน อ่านบทปุ๊บ ตกลงปั๊บ
ตอนแรกที่ยังไม่มีบทมาให้อ่าน เมษก็มาเล่าเรื่องให้ฟังก่อน จากนั้นก็ส่งบทมาอ่าน พออ่านบทจบก็รู้สึกชอบมากเลยโทรไปตอบตกลงเดี๋ยวนั้นเลย ชอบบทตรงความน่ารักในเรื่องนี้ สำหรับผู้กำกับเรารู้จักกันมานานแล้ว ก็เห็นเขาติงต๊อง ทำอะไรไร้สาระมาตลอด แต่พอมาทำงานด้วยแล้วรู้สึกว่าเขาเป็นคนจริงจังและก็เด็ดขาดมาก และมั่นใจในสิ่งนั้นที่ตัวเองทำ ซึ่งเราก็คิดว่าหนังเรื่องนี้เขาน่าจะทำมันออกมาได้ดี

ซันนี่ จูนความเถื่อน ในหนัง "ไอฟาย..แต๊งกิ้ว..เลิฟยู้"
ผมรับบทเป็น ยิม อาชีพของยิมเป็นนายช่างซ่อมบำรุง ทัศนคติทุกอย่างซ่อมได้ ถ้าไม่สุดๆจริงๆเราจะไม่เปลี่ยนมัน เราจะพยายามรักษาสิ่งที่มันเป็นอยู่ให้ดีก่อน ยกเว้นแต่ว่ามันใช้การไม่ได้แล้วถึงเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น คาแร็คเตอร์ก็จะเป็นเด็กช่างเก๋าๆ จะพูดจาเถื่อนๆหน่อย พูดตรงๆ พูดห่ามๆ ไม่ว่าจะพูดกับผู้หญิงผู้ชายก็จะพูดแบบนี้เหมือนกันหมด แล้วก็จะเป็นคนไม่เป็นเก่งภาษาอังกฤษเลย คือไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ ออกเสียงไม่ได้ไม่เข้าใจ พูดอะไรมาก็ไม่รู้เรื่องเลย เป็นนายช่างที่มีลูกน้อง เรียกว่าเป็นรุ่นใหญ่ใครๆก็เรียกว่า "ป๋า"

หาทางที่ใช่ ในสไตล์คอมเมอดี้
ผมกับเมษมองว่าพื้นฐานทางคอมเมอดี้มันคืออะไรก็ได้ ในแง่ของคาแร็คเตอร์ไม่เกี่ยวกัน เพราะเราไม่ได้อยากมาเล่นตลก คือคาแร็คเตอร์พระเอกเขาเป็นคนแบบไหน ก็เชื่อว่าเขาเป็นคนแบบนั้นมากกว่า เล่นเป็นธรรมชาติ สุดท้ายมันจะออกมาตลกเอง เหมือนเมษเขาเห็นอะไรในตัวเราบางอย่าง แล้วก็มาปรับจูน มาทำความเข้าใจกันว่าแบบไหนที่พอดี ก็เริ่มจากมาลองเข้าบทให้เป็นทิศทางเดียวกัน เมษเคยบอกว่า อยากได้คนที่เล่นแล้ว ถ้าจะเลวก็คือเลวจริง ไม่ใช่ตั้งใจจะให้เลว ผมเลยมองพี่ซันนี่แหละ ตอนนั้นผม รู้สึกว่า เฮ้ย นี่มันชมหรือมันด่า สุดท้ายเลยรู้ว่า ผู้กำกับเขาต้องการคนที่เวลาพูดดุๆ พูดแบบเถื่อนๆ พูดแบบเป็นคนเลว คือเขาไม่ได้ตั้งใจจะกวน แต่พูดโดยไม่รู้ตัว เพราะเขาเป็นคนแบบนั้น เป็นโดยสัญชาตญาณ ซึ่งออกตัวไว้ก่อนนะครับ ว่าผมไม่ใช่คนแบบนั้นจริงๆ

เตรียมตัวเตรียมใจ สวมวิญญาน "ยิม ยกล้อ"
เรื่องนี้มันต้องมีพาหนะคู่ใจคือมอเตอร์ไซค์ ที่ยากคือไม่เคยขี่รถแบบมีครัช คือเราขี่ออกตัวไปสักพัก รถชอบดับเลยต้องไปฝึกขี่ 1 วันเต็มๆ เพื่อไม่ให้มันดับตอนวันถ่าย แต่พอเข้าฉากก็ดับครับ เหมือนเดิม ความจริงเมษเขาอยากได้แบบว่าเราขี่มายกล้อ ผู้กำกับกับเขาอยากให้ลุคเราตอนขี่มอเตอร์ไซค์แล้วดูเท่นิดนึง ก็บอกเขาไปว่าทำไม่ได้หรอก (หัวเราะ) สุดท้ายก็ต้องไปลุ้นกันดูนะครับ ว่าจะเท่แบบที่ผู้กำกับเขาอยากได้หรือเปล่า

ร่วมงานครั้งแรกกับนางเอกสุดฮา ผมนี่หัวเราะเลย
คือปกติผมเล่นกับนางเอกคนไหน ก็จะมีไม่กี่คนที่เราเห็นแล้วตลก ไอซ์เป็นคนที่เล่นทางนี้แล้วตลกมาก ผมนี่หัวเราะเลยครับ ผมว่ามีน้องไอซ์นี่แหละครับ ที่ผมนั่งดูพฤติกรรมและการแสดงของเขา แล้วตลกมากจริงๆ ต้องไปดูในหนัง รับรองว่าต้องฮาตามนอกจอกับในจออาจจะคนละทางกัน แต่การแสดงหน้าตาจะไปหมด ผู้กำกับชอบให้เล่นอะไรแบบนี้ พูดทีคิ้วก็กระตุกเลยครับ

ผู้กำกับยกย่อง ซันนี่ พระเอกเทคเดียวผ่าน!! 
จริงๆหลายเทคไว้ก็ดีนะ เพราะเดี๋ยวมันมีปัญหา อะไรพัง โน่นนี่ คือเวลาเล่นเสร็จแล้ว เมษชอบบอกว่า คัท ผ่าน ผมบอก เฮ้ย มันมีเทคเดียวเองนะ ถ่ายเพิ่มเถอะ เดี๋ยวเผื่อเวลามีปัญหาอะไร เมษบอกไม่ต้อง ได้แล้ว ฮึ!! อย่ามาถ่ายซ่อมแล้วกัน

ขอชาบู ยกฉายาให้พี่โจ๊ก ตลกสากล
คือจากใบหน้าของพี่โจ๊กต้องยกให้พี่เขาว่าเป็นตลกสากลอยู่แล้วครับ ใครเห็นก็ต้องตลก ตาเขาจะมีอยู่ครึ่งนึงแค่นี้ หันมาถามทีว่าไง ขนจมูกยาวเกือบถึงปาก เจอครั้งแรกผมตกใจตามองที่อื่นไม่ได้ต้องมองขนจมูกเขายาวไม่รู้ไปไดร์ตรงมาหรือเปล่า หรือไปดัดฟรอยมาก็ไม่รู้จริงๆเขาเป็นคนซีเรียสนิดนึงครับ แต่ว่าพฤติกรรมที่เขาแสดงออกมาตลก เป็นคนที่เล่นอะไรก็เต็มที่ แล้วมันก็ฮา ด้วยสำเนียงหรือท่าทาง ความตัวเล็กของเขา ทำให้ทุกอย่างตลกไปหมด แต่คิดแค่นี้ก็ฮาแล้วครับ

ซันนี่เป็นลูกครึ่ง ต้องพูดภาษาอังกฤษด้วยสำเนียงแบบคนที่อ่อนหัด
จริงๆคุณแม่ผมเป็นคนฝรั่งเศสครับ ผมเกิดที่เมืองไทย พ่อก็พูดกับแม่เป็นภาษาอังกฤษ แต่พูดกับผมภาษาไทย แม่เองก็จะเห่อภาษาไทยตั้งแต่ผมเกิด แล้วจะพูดไทยตลอดเลยคับ จะเพี้ยนแค่วรรณยุกต์ จริงๆ ผมก็ไม่ได้เป็นคนพูดภาษาอังกฤษแบบคนสำเนียงดีเท่าไหร่ สำหรับเรื่องนี้ที่เราต้องมารับบทของคนที่กลัวภาษาอังกฤษ ก็พยายามทำให้สำเนียงของเรามันห่วยลงอีกเพื่อให้สมบทบาทการแสดง

ฝากหนังเรื่องล่าสุด จากคนที่รักการแสดงที่สุด
หนังเรื่อง ไอฟาย..แต๊งกิ้ว..เลิฟยู้ ผลงานเรื่องล่าสุดของผม รู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้แสดง เรื่องนี้เป็นหนังโรแมนติกคอมเมอดี้ที่น่ารักมากครับ เราคนไทยจริงๆพูดอังกฤษได้เยอะเลย แต่ว่าเป็นเหมือนกันหมด ผมก็เป็น คือถ้าเจอฝรั่งเราจะไม่พูด ยกเว้นจวนตัวจริงๆ ต้องสื่อสารจริงๆ ถึงจะพูดเป็น ในอนาคตประเทศเราก็กำลังจะก้าวสู่ AEC กันแล้ว เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์สู่ AEC งานนี้เราก็จะได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษไปด้วยกัน เพราะในเรื่องนี้ผมก็คือคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ก็จะได้เรียนแบบงูๆปลาๆ เพื่อเป้าหมายที่เราจะสื่อสารกับคนต่างชาติให้ได้ ผมว่าคนดูน่าจะชอบกันนะครับ เพราะหนังดูง่ายดูสนุก ก็อยากชวนทุกคนไปดูกันนะครับ 10 ธันวาคมนี้ ฝากไว้ด้วยอ้อมอกอ้อมใจนะด้วยนะครับ