สวัสดีครับ เพื่อนที่รัก นักเสพย์ความเอนเตอร์เทนเม้นท์ ผ่านสื่อ อินเตอร์เน็ท กลับมาพบกันอีกครั้งนะครับ สำหรับภาพยนตร์ ที่น่าสนใจ “ นิวฟิล์ม ” ก็จะนำมาวิจารณ์ให้ เหล่าเพื่อน ๆ ใน nangdee.com ได้อ่านกันนะครับ

16 BLOCK : 16 บล็อคส์ คู่อึดทะลุเมือง

วันนี้จะพาไปพบกับ อดีตพระเอกจอมอึด ตายยาก วันนี้เค้ามาใกล้ถึงวัยเกษียณแล้ว กับ บรูซ วิลลิส ที่มักจะไม่เคยพลาดกับการแสดงเป็นตำรวจ ก็ไม้รู้ว่าเป็นมากี่เรื่องแล้วครับ ใครจำได้บอกกันบ้าง มาเที่ยวนี้ บรูซ วิลลิส รับบทบาทเป็นตำรวจอีกแล้วแต่เที่ยวนี้ เป็นตำรวจวัยใกล้เกษียณ แต่ต้องมาเจอเข้ากับ เหตุการณ์ที่แทบจะเอาตัวเองไม่รอดจากการคุ้มกันพยาน ไปส่งให้อัยการที่ศาล ซึ่งห่างจากสถานีไปเพียง 16 ช่วงตึกเท่านั้น กับภาพยนตร์เรื่อง 16 BLOCKS

ตัวภาพยนตร์
ครั้งแรกผมได้ยินชื่อเรื่อง และ ผู้แสดงนำ บ๊ะแล้วผมว่ามันต้องเป็น ภาพยนตร์บู๊ดุเดือด เลือดพล่าน ยิงกันระห่ำเมือง ประมาณนั้น แต่พอภาพยนตร์เริ่มเรื่อง เปิดตัวพระเอกของเรา ลุงบรูซ ก็ ทำเอาหัวใจผมหล่นหายไปกับค่าตั๋ว ซะแร้ว ตัวแก เป็นตำรวจใกล้เกษียณ ที่เป็นโรคซึมเศร้า แถมติดเหล้าเป็นอาจิณ ขนาดเวลาทำงานแกยังต้องหาเหล้ามากินเลย ที่ถูกสั่งให้นำพยานผิวสีปากเอก ที่เป็นผู้ต้องหาปากมาก ไปให้การในศาล จากการเบิกตัวของอัยการศาล ซึ่งห่างจากสถานีไปเพียง 16 ช่วงตึก แต่เหตุการณ์ กลับไม่ราบรื่น เมื่อมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง รู้ความเป็นไป ในการนำพยานไปศาล และ ตามฆ่าเพื่อปิดปาก แต่ในขณะนั้น พระเอกของเราซึ่งหมดอาลัยตายอยากในชีวิต กลับ สำนึกในหน้าที่และความถูกต้อง สัญชาติญาณ ความเป็นตำรวจ จึงกลับมา และเค้าก็พยายามอย่างสุดฤทธิ์ ในการปกป้องความจริงจาก พยานเอกคนนี้ แต่ทั้งหมดทั้งมวล ยังมีความจริงที่ชั่วร้าย แอบแฝงอยู่ภายใต้คำให้การ ที่ เค้ากำลังพยายามนำพยานนั้นไปสู่ศาล เป็นอะไร คุณคงต้องไปหาคำตอบกันเอาเอง


บทภาพยนตร์
ทำได้ดีมาก ๆ ครับ มีชั้นเชิง ทั้งที่พอจะเดาเนื้อเรื่องออกได้ไม่ยาก แต่การเขียนบทมีเสน่ห์อย่างแรง ภาพยนตร์เปิดเรื่องไปได้ไม่เกิน 15 นาที คุณจะสามารถรู้ได้หมดเลยว่า ใครดี ใครชั่ว ใครเลว ใครเป็นคนผิด ใครเป็นคนถูก แต่สิ่งที่เค้าซ่อนไว้ในภาพยนตร์เรื่องนี้คือ ใครดี เพราะอะไร ใครชั่วเพราะอะไร ใครเลว เค้าเลวจริงหรือไม่เพราะอะไร ใครเป็นคนผิด ผิดตรงไหนเพราะอะไร นี่มากกว่าที่เค้าอยากให้เราค้นหา และทำได้ดีเสียด้วย มีการหักมุมนิด ๆ หน่อย ๆ ตลอดเรื่อง และ สอดแทรก มุกขำเล็ก ๆ พอประมาณ เป็นการคลายความตึงเครียด

ส่วนตัวผมกลับชอบมาก ๆ ไปที่เจ้าพยานเอกจอมพูดมาก เพราะ เค้าสามารถสร้างความรำคาญให้คนรอบข้างตลอดเวลา รวมไปถึง ผู้ชมด้วยที่จะต้อง ดูไอ้หมอนี่พล่ามไปตลอดเรื่อง อีกทั้งยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เรื่องที่มันพูดนั้น อันไหนเป็นเรื่องหลอก อันไหนเป็นเรื่องจริง แต่สุดท้ายเราก็จะทราบเอง เพราะทุกอย่างจะค่อย ๆ คลี่คลายลง
 

การกำกับ
ต้องขอชมเชยครับ เพราะเค้าเอา ลุงบรูซ มาเป็นตัวชูโรง แต่พลิกบทบาท ให้เป็น ตำรวจที่ทำงานไปวัน ๆ เพื่อรอการเกษียณ ซึมเศร้า ติดเหล้าเรื้อรัง แถมยังไม่สามารถหาทางออกให้กับชีวิตเส็งเคร็ง กับ อดีตเก่า ๆ ทำให้เรารู้สึกว่า เออ แล้วมันจะเป็นฮีโร่ ได้อย่างไรวะ ในส่วนของ เจ้าพยานปากเอก เอ๊ดดี้ บังเกอร์ (มอส เดฟ) เค้าก็กำหนดให้ มันเป็นคนปากมาก พูดเรื่อยเปื่อย ดูเหมือนไม่มีสาระ แต่หากฟังกันจริง ๆ มันเป็นคนที่เห็นแก่นแท้ในชีวิต และพร้อมที่จะกลับตัวกลับใจ หากมันสามารถรอดจากการติดคุก จากการให้การ หรือ สุดท้าย หากมันรอดชีวิตไปได้จากการถูกตามล่า เพื่อฆ่าปิดปากอย่างบ้าระห่ำ ของกลุ่มคนโฉด แต่ผู้กำกับ กลับให้เรามอง ว่า เจ้าพยานเอกเนี่ยะมัน หลอกเราให้หลงไปตามเนื้อเรื่องหรือเปล่า หรือ มันพูดจริง เพราะ โดยส่วนมาก คนทั่วไป จะติดภาพพวกไอ้มืด เป็น คนชอบความรุนแรง เป็นโจร หรือ ลักเล็กขโมยน้อย แม้กระทั่ง ยาเสพติด ทำให้เราเมื่อดูภาพยนตร์เรื่องนี้ จึงต้องติดตามไปอย่างลุ้นเล็ก ๆ เลยทีเดียว แต่ในส่วนของเหล่าทรชนคนโกง เราสามารถรู้ได้ทันทีเพราะ คาแรคเตอร์ชัดเจน และหน้าตา ก็คุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี เพียงแต่จำชื่อไม่ได้เท่านั้นเอง เรียกว่า เห็นหน้าก็ อ๋อ ไอ้นี่โกงแน่ ๆ ซึ่งก็โกงจริง ๆ น่ะแหล่ะ


ภาพยนตร์ไม่ได้ บู๊ล้างผลาญ อย่างที่คิด แต่ก็มีฉากการยิงกัน ฉากตามล่าตลอดเรื่อง สลับกับการสร้างความรำคาญ ของ พยาน และ มุกขำ เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งทำได้ดีอย่างเหลือเชื่อ ผมมองว่ากำลังดี ไม่บู๊ซะเว่อร์เกินไป หรือน้อยไปจนน่าโมโห ผมว่าเรื่องนี้กำลัง กลมกล่อม ใช้ได้ ไม่ถือว่าผิดหวังแต่ประการใด


การถ่ายภาพ
ภาพออกจะหวือหวา ลักษณะใช้ภาพมุมสูงสลับ กับ การใช้กล้องแบบ สตีดดี้แค้ม (ถ้าเรียกไม่ผิด มันคือ กล้องที่มีขาสวมอยู่กับตัว ช่างภาพ และมันสามารถ จับภาพแบบติดตาม ตัวแสดงได้อย่างกระชั้นชิด แบบว่า นักแสดงวิ่งไปทางไหนกล้องจะสามารถตามไปได้อย่างไม่จำกัดสถานที่ ลองไปชมคับ มักจะใช้กับพื้นที่แคบ ๆ ได้อย่างดี ) ภาพเป็นแบบฟาสท์แอ็คชั่น รวดเร็ว ทำให้รู้สึกระทึก ตื่นเต้นไปกับภาพที่เราเห็น รวมไปถึงเสียงซาวด์แทรค และ เสียงรายรอบที่อึกทึก ทำให้ภาพสมบูรณ์ใช้ได้เลยครับ ไม่เสียแรงที่เป็นแฟน ริชาร์ด ดอนเนอร์ หากคุณเคยชอบ ริกส์ คนมหากาฬ แล้วละก็ ฉากบู๊แบบนั้น จะกลับมาฟื้นความทรงจำเก่า ๆ กับภาพยนตร์ เรื่องนี้อีกครั้งครับ


ดารา
บรูซ วิลลิส กับการกลับมารับบทบาทตำรวจอีกครั้ง คงไม่ต้องพูดถึงการแสดงครับ เหนือชั้นอยู่แล้ว อีกคน คือ เดวิส มอร์ส ที่ มารับบท ตำรวจเช่นกันแต่อยู่คนละฟาก ก็มักจะรู้จักกันดี เมื่อเห็นหน้าก็ร้องอ๋อ เพราะพ่อคนนี้ไม่ค่อยจะเล่นเป็นคนดีครับ เท่าที่จำได้ มีเรื่องเดียวก็คือเรื่อง คอนแทค ที่แสดงเป็นพ่อของ โจดี้ ฟอสเตอร์ เท่า ที่จำได้ครับ ใครเคยดูก็จำได้ อีกทั้ง พยานปากเอกสามารถหาคนดำ มาเล่นได้กวนอกกวนใจดีแท้ แต่ลึก ๆ เค้าก็เป็นคนที่น่ารัก เมื่อดูจบเรื่องคุณจะยิ้มให้เค้าเลยครับ ดาราประกอบอื่น ๆ ก็คับคั่งตามสไตล์ภาพยนตร์แอ็คชั่นละครับ
 

ภาพรวม
เป็น ภาพยนตร์ที่ผมชอบมากที่สุด อีกเรื่องนึงครับ ภาพยนตร์สามารถผูกเรื่องได้ดีมาก ๆ ดูแล้วสนุก มีสีสัน เป็นเสน่ห์ในแบบฉบับของ ริชาร์ด ดอนเนอร์ จะ มีติก็ตรง ขาดความสมจริงเล็ก ๆ น้อย ๆ อาทิ พระเอกก็แก่ พยานก็เงอะ ๆ งะ แต่เวลาหนีกลับหนีได้อย่างรวดเร็วแนวเนียน เข้าใจน่ะว่าเป็นภาพยนตร์ แต่มันก็ตะหงิด ๆ ใจนิด ๆ น่ะ แต่ รวม ๆ แล้วชอบมาก เลยยกให้ครับ ชอบฉากจบที่สุด ทำให้อมยิ้ม และ ได้แง่คิดหลาย ๆ อย่างเลยครับ โดย เฉพาะคำพูดของพระเอก ที่ว่า วันเปลี่ยน เวลาเปลี่ยน แต่คนไม่เคยเปลี่ยน แต่ในที่สุด ไอ้มืด ที่ทุกคนเคยหยัน เคยเหยียด กลับทำให้ทุกคนได้เห็นว่ามันไม่เป็นความจริง โดยเฉพาะ ไอ้มืดนี่แหล่ะ มันทำให้ พระเอกของเรา ซึ่งเป็นคนที่พูดประโยคนี้ เปลี่ยนไปด้วยครับ


สุดท้าย
จะบอกว่าเป็นภาพยนตร์ที่ดีมาก ๆ แบบดูไม่คิดอะไรก็ดี ดูแบบจริง ๆ จัง ๆ ก็ได้แง่คิด พร้อมกับความบันเทิง สำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ แนะนำให้ไปดูครับ


ความคุ้มค่า
ส่วนตัวผมให้ 9 คะแนน เต็ม 10 ครับ


แล้วคราวหน้า เมื่อมีภาพยนตร์เรื่องที่น่าสนใจ “ นัวฟิล์ม “ จะ กลับมาเล่าให้ฟัง เช่นเคยครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ เข้ามาอ่านแล้ว โพสท์เข้ามา บอกความคิดเห็นกันบ้างนะครับ ว่า ชอบ หรือไม่ชอบ อย่างไร หรือ อยากให้ วิจารณ์ภาพยนตร์เรื่องอะไร ก็บอกกันนะครับ สวัสดีครับ


"นัวฟิล์ม"