"ถ้าได้อยู่กับเธอแล้วมันดีขนาดนี้ เรายอมตกรถไฟกลับบ้านไม่ได้เลยดีกว่า"

กลับมาเจอกันอีกครั้งกับซิงเกิลล่าสุดจาก INK WARUNTORN (อิ้งค์ วรันธร) จากค่าย BOXX MUSIC (บ็อกซ์ มิวสิค) โดยความพิเศษนี้เป็นเพลงแรกของอิ้งค์ที่มีภาษาญี่ปุ่นอยู่ในเพลง และเพลงนี้มีต้นเรื่องมาตั้งแต่สองปีที่แล้ว ในวันที่อิ้งค์แพลนจะทำ EP Album เป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งตั้งแต่ตอนนั้น อิ้งค์มีความฝันที่จะให้ส่วนประกอบหนึ่งของอัลบั้มนั้น เป็นการได้ร่วมทำเพลงกับศิลปินญี่ปุ่นขึ้นมาสักหนึ่งเพลง 

ตั้งแต่วันนั้นอิ้งค์เลยร่วมแพลนสานฝันกับค่าย BOXX MUSIC ติดต่อวงญี่ปุ่นมาทำเพลงใหม่ขึ้นมาด้วยกัน ในเพลงนี้ก็ได้คุยกับ THREE1989 จนได้มาทำงานด้วยกัน ซึ่ง THREE1989 เป็นวงสามหนุ่ม ประกอบด้วย Shohey Uemeura (ร้องนำ), "Dach" Hideaki Adachi (ดีเจ), and Shimo Yutaka (คีย์บอร์ด) พวกเขาเป็นวงที่อิ้งค์เองชอบเป็นทุนเดิม เพราะรู้จักพวกเขาจากรายการ TERRACE HOUSE ที่ โชเฮ นักร้องนำของวงได้ไปออกรายการมา ประทับใจกับโมเมนต์ที่ได้ฟัง Rambling Rose เพลงที่โชเฮได้แต่งแบบสด ๆ ในรายการจนทำให้วงเป็นที่รู้จัก ซึ่งอิ้งค์ชอบเมโลดี้ของเพลงนี้มาก ๆ ชวนนึกถึงภาพวันวานของอิ้งค์เองเสมอ การได้มาร่วมงานกันก็เหมือนความฝันเป็นจริงของเธออีกอย่างนึงเลย

ในเพลงนี้ อิ้งค์หยิบโมเมนต์ที่จดจำได้ดีจากช่วงเวลาของในญี่ปุ่น กับภาพเวลาเที่ยงคืน ที่มีแต่ความเร่งรีบของผู้คนที่จะเดินทางขึ้นรถไฟเที่ยวสุดท้าย ต่างคนต่างรีบวิ่งไปให้ทันขบวน เพราะไม่งั้นก็จะเดินทางกลับกันไม่ได้เลย

แต่เรื่องราวมันอาจไม่ได้เป็นแค่แบบนั้นเสมอไป อิ้งค์ลองมองกลับมุมแล้วคิดว่า "บางทีเวลาเรามีความสุขมาก ๆ กับใครสักคน แล้วต้องแยกทางกันกลับบ้าน รถไฟขบวนนั้นเลยกลายเป็นเหมือนสัญญาณของการจบเรื่องราวในวันนั้น" อิ้งค์เลยเขียนเพลงนี้มาเป็นตัวแทนของอารมณ์ความรู้สึกในใจของคน ที่ได้เจอความรู้สึกดี ๆ กับใครสักคน จนยอมตกขบวนเที่ยวสุดท้าย เพราะ "ความรู้สึกที่รู้ว่าจะได้อยู่ต่อกับเธออีกสักหน่อย มันเป็นความรู้สึกทำให้ใจฟูจนไม่อยากกลับบ้านอีกเลย"

โดยเพลงนี้ทั้งตัวทำนองและเนื้อร้อง ได้ทำการผสมระหว่างความคิดของทั้งอิ้งค์และ THREE1989 เข้าด้วยกัน ทุกท่อนทำนอง รวมไปถึงท่อนภาษาญี่ปุ่น การขึ้นเมโลดี้ และอื่น ๆ ทั้งสองศิลปินต่างทำการบ้านของกันและกันอย่างเต็มที่ จนทำให้ทำนองเพลงออกมาพิเศษไม่เหมือนรถไฟขบวนไหน วง THREE1989 แอบบอกพวกเราว่า เป็นเพลงที่พวกเขาชอบมาก ๆ เพราะพอช่วยกันคิด รวมกันสองสไตล์ที่ใกล้เคียงแต่แตกต่าง มันทำให้พวกเขาได้เพลงใหม่ที่ไม่คาดคิดว่าจะมีมาก่อนเลยล่ะ

ทั้งสองศิลปินยังได้ฝากทิ้งสุดท้ายไว้ว่า "ในวันที่มีความสุขกับใครมาก ๆ สักคน อย่าลืมลองตกรถไฟกัน แล้วใช้เวลาที่ได้เพิ่มไปกับเขาและเพลงนี้กันดูนะ"