สัมภาษณ์ จุน ชิซง และ มาซากิ โอคาดะ

 

คุณตีความการแสดงออกทางอารมณ์และการแสดงออกทางร่างกายของตัวละครของคุณอย่างไร เพราะว่าพวกเขามีการแสดงออกที่แตกต่างกันมากเวลาที่อยู่ด้วยกัน

มาซากิ โอคาดะ: ฮิยาคาวะ เป็นผู้ชายที่ไม่เข้าใจการเข้าสังคม และมีลักษณะเหมือนเด็ก ๆ ครับ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนอื่น ๆ ถึงพูดหรือแสดงออกแบบนั้น แล้วเขามักจะพูดว่า "ทำไมนายต้องโกรธด้วยล่ะ" ผมไม่เคยแสดงตัวละครแบบนี้มาก่อนเลย แต่มันน่าสนใจมาก ๆ เวลาที่มิคาโดะไปไหนสักที่หนึ่งเขาก็จะแอบตามต้อย ๆ เหมือนเด็ก "ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะหมอนั่นเป็นของฉันไงล่ะ"

 

บางครั้ง ฮิยาคาวะ ก็แสดงออกเหมือนกับต้องการผูกขาดเหมือนกันนะ

จุน ชิซง: ครับ ประมาณว่า ฉันจะมัดนายไว้กับฉันเดี๋ยวนี้ล่ะ

มาซากิ โอคาดะ: ใช่เลย (หัวเราะ) จะให้พูดง่าย ๆ ว่าผมมีความต้องการที่อยากผูกขาดไว้กับตัวเองคนเดียว ผมคิดว่าจะแสดงออกมาอย่างไรให้มันแตกต่างออกไป และมันมีจุดหนึ่งเหมือนกันที่ฮิยาคาวะเองก็มีความเป็นมนุษย์ขึ้นมา ผมคิดว่ามันเหมือนกับเป็นรางวัลเลยที่ได้แสดงบทที่สนุกแบบนี้ในขณะต้องคิดวิธีแสดงออกมาด้วย

จุน ชิซง: ผมคิดว่ามิคาโดะ เป็นตัวละครที่เข้าถึงได้ง่ายมากที่สุด และมันสำคัญที่จะต้องตั้งมาตรฐานเอาไว้ในการแสดง ผู้กำกับยูกิฮิโระ โมริกาคิ พูดกับผมว่า "ผมอยากให้คุณกั้นผู้ชมออกไป" และผมปรับรูปแบบการแสดงโดยรักษาสมดุลอยู่ตลอดเวลา หลังจากนั้นผมก็พยายามแสดงออกอย่างตรงไปตรงมาในการตอบสนองกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของผม

 

มิคาโดะ เป็นตัวละครที่ให้ความรู้สึก "ธรรมดาสามัญ" ที่ผู้ชมจะเอาใจช่วยได้ง่าย

จุน ชิซง: ถ้าความธณรมดาของเขา ถูกนำแสดงในทิศทางที่ต่างออกไป ผมมั่นใจว่าผู้ชมอาจจะรู้สึกต่อต้านอยู่เหมือนกัน หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการเติบโตของมนุษย์ เพราะงั้นผมจึงแสดงออกมาว่าผมจะต้องมีความแข็งแกร่งที่ชัดเจนครับ

 

 

สัมภาษณ์ จุน ชิซง และ "เทะจิ" ยูรินะ ฮิราเตะ

 

ความประทับใจแรกของคุณกับเรื่อง The Night Beyond the Tricornered Window เป็นอย่างไรบ้าง

ยูรินะ ฮิราเตะ: ตอนที่ฉันตัดสินใจเล่นเรื่องนี้ ฉันไปอ่านมังงะต้นฉบับมาก่อนค่ะ ปกติแล้วฉันไม่ค่อยได้อ่านมังงะเท่าไหร่ แต่อ่านแล้วก็อยากรู้เรื่องราวต่อไป เลยยิ่งอ่านมากขึ้นเรื่อย ๆ และรู้สึกว่าเรื่องนี้ทำให้ฉันรู้สึกว่ามันมีความสดใหม่หลาย ๆ อย่างเลยค่ะ

จุน ชิซง: ส่วนผมรู้สึกว่าเรื่องนี้มันมีความเป็นแฟนตาซี แต่ก็มีความเป็นจริงด้วย มันยังมีความดิบ ๆ ชองเรื่องที่ทำให้เชื่อได้ว่าวิญญาณสามารถมองเห็นได้ และสามารถกำจัดไปได้ มันดูเป็นเรื่องนามธรรมมาก แต่ในขณะเดียวกันมันก็สมจริงครับ

 

ตรงไหนบ้างที่คุณคิดว่ามันดูสมจริง

จุน ชิซง: เรื่องนี้เปลือกนอกมันเป็นเรื่องของสิ่งลึกลับ แต่แก่นของมันจริง ๆ คือเรื่องของตัวละครที่ยอมรับความปมปัญหาของตัวเอง ก้าวผ่านมันไปและเติบโตขึ้น ผมว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่อยากสื่อให้สังคมได้รับรู้ครับ

 

ความยากลำบากในการรับบทนี้คืออะไร?

จุน ชิซง: มันยากที่จะแสดงอารมณ์ที่มันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ครับ อย่างเช่นตอนแรกเมื่อตื่นมาก็มีความรู้สึกซึมเศร้า หรือเป็นลมไปเพราะความรู้สึกด้านลบที่มากไป มันต้องใช้ร่างกายค่อนข้างมากอยู่ครับ โดยเฉพาะตัวละครของผมที่ต้องมีฉากแสดงอาการชัก และ อาการหายใจเกิน (Hyperventilation) ผมมักจะหายใจออกมาเป็นเสียง แบบ ฮ่าาาฮาาา เพราะผมทำมากเกินไประหว่างซ้อมถ่าย ผมรู้สึกว่าตัวเองขาดออกซิเจนจริงๆ และ ตาก็วูบวาบไปหมด (หัวเราะ)

ยูรินะ ฮิราเตะ: เข้าใจเลยค่ะ ฉันก็มีฉากคล้าย ๆ กันที่ต้องมี อาการชัก มันยากมากเลยนะ (หัวเราะ)

 

แล้วฮิราเตะคิดว่าอะไรยากที่สุดในการรับบทนี้

ยูรินะ ฮิราเตะ: เรื่องนี้ฉันได้ใส่เครื่องแบบนักเรียนหญิงเป็นครั้งแรก หลังจากไม่ได้ใส่มาสักพักค่ะ ฉันว่าเนี่ยแหละสิ่งที่ยากที่สุดเลย เพราะกระโปรงมันสั้นมาก สั้นแบบฉันคงไม่มีทางใส่สั้นแบบนี้ ฉันเลยต้องคอยจัดกระโปรงตลอดเวลา (หัวเราะ) ฉันอยากจะเล่นให้เหมือนนักเรียนที่ใส่ชุดแบบนี้จริง ๆ ค่ะ แต่ก็คิดไปด้วยว่า "พวกเขาใส่มินิสเกิร์ตเดินได้ไงเนี่ย"

 

ได้ข่าวว่าตอนถ่ายอากาศค่อนข้างหนาวด้วยนี่นา แล้วไม่ลำบากเหรอ

ยูรินะ ฮิราเตะ: ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ

จุน ชิซง: ไม่จริงครับ มันหนาวเลยล่ะ แต่เธอจะไม่พูดออกมากหรอก เธอจะบอกว่าไม่หนาว ๆ ทั้งๆ ที่ตัวสั่นไปหมดแล้ว และยังมีซีนที่ (ฮิราเตะ) ต้องล้มเข่ากระแทกพื้น สต้าฟก็เตรียมสนับเข่าให้ใส่เพื่อป้องกันการบาดเจ็บนะ แต่เธอไม่ยอมใส่แถมไม่ร้องออกมาสักแอะเลย

 

นั่นมันยอดเยี่ยมมากเลย ทำไมถึงทำอย่างนั้นล่ะ

ยูรินะ ฮิราเตะ: ฉันอยากรู้สึกแบบเดียวกับที่เอริกะรู้สึกค่ะ เลยคิดว่าควรปล่อยให้เป็นแบบนั้นดีกว่า ฉันว่ามันคงไม่เวิร์คนะถ้าใส่สนับเข่า

 

 

โคสุเกะ มิคาโดะ (แสดงโดย จุน ชิซง)
เขามักจะสวมแว่นตาอยู่เสมอ แต่เมื่อเวลาที่เขาต้องการแยก "คนเป็น" ออกจาก "คนตาย" เขาจะถอดแว่นออกมา เพราะภาพที่เห็นนั้นจะเบลอไปหมด ยกเว้น "บางสิ่ง" ที่ไม่มีใครเห็น แต่เขาจะมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน ตลอดชีวิตที่ผ่านมามิคาโดะหลีกเลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับเหล่าวิญญาณ ทำได้แค่หนีเอาตัวรอดมาโดยตลอด จนกระทั่งฮิยาคาวะเข้ามาในชีวิต การที่ต้องใกล้ชิดกับฮิยาคาวะในการทำงานแต่ละครั้งทำให้มิคาโดะกระอักกระอ่วนใจเพราะฮิยาคาวะต้องสัมผัสร่างกายของเขาและใช้เขาเป็นเครื่องมือในการกำจัดวิญญาณ แต่เมื่อฮิยาคาวะใช้พลังผ่านร่างกายของเขามันทำให้เขารู้สึกดีอย่างไม่อาจบรรยายได้ แต่บางครั้งเขาก็รู้สึกว่าฮิยาคาวะใช้เขาเหมือนเป็น "เครื่องมือ" ในการทำมาหากิน

ริฮิโตะ ฮิยาคาวะ (แสดงโดย มาซากิ โอคาดะ)

ชายหนุ่มปริศนาที่เข้าหามิคาโดะ เพื่อใช้พลังของมิคาโดะในการทำอาชีพผู้ปัดเป่าวิญาณ ฮิยาคาวะเป็นผู้ที่มีพลังวิเศษมหาศาล แต่พลังของเขานั้นอันตรายและเขาเองก็มีความลับดำมืดกับอดีตที่เป็นโศกนาฎกรรม ที่ตัวเขาเองก็ไม่อาจตอบได้ว่าเขาเป็น "ผู้ถูกกระทำ" หรือ "ผู้กระทำผิด" กันแน่ ทันทีที่เขาได้พบกับมิคาโดะเขารู้สึกว่าเขาได้เจอคนที่เขาตามหามานานทั้งชีวิต และต้องการจะผูกมัดมิคาโดะไว้กับเขาแต่เพียงผู้เดียว แม้ว่าเขาจะบอกมิคาโดะว่าอยู่กับเขาแล้วไม่ต้องกลัว แต่เขาก็ทำให้มิคาโดะต้องตกอยู่ในสถานการณ์สุดสยองและเป็นอันตรายต่อชีวิตอยู่บ่อย ๆ

เอริกะ ฮิอุระ (แสดงโดย ยูรินะ ฮิราเตะ)
"เอริกะ ฮิอุระ" คือชื่อที่ฮิยาคาวะและมิคาโดะ ได้รับเป็นเบาะแสหลังจากร่วมสืบสวนคดีฆาตกรรม เธอคือคนที่อยู่เบื้องหลังคดีฆาตกรรมสยองขวัญ แต่ตัวจริงของเธอกลับเป็นเด็กสาวไฮสคูลหน้าตาน่ารัก ที่ดูภายนอกเหมือนไม่มีพิษไม่มีภัย ทว่าเธอคือผู้ใช้คำสาปที่มีพลังสุดอันตราย พลังของเธอแข็งแกร่งมากในการปลิดชีวิตคน และเธอทำมันมาแล้วหลายครั้ง เธอกลายมาเป็นหนึ่งในสามเหลี่ยมแห่งโชคชะตาของมิคาโดะ และฮิยาคาวะ

 

The Night Beyond the Tricornered Window "คู่หูสามเหลี่ยมล่าปีศาจ" 1 กรกฎาคม ในโรงภาพยนตร์