นักแสดงอาวุโสที่มีผลงานโดดเด่นทั้งทางโทรทัศน์ และภาพยนตร์ “เจมส์ การ์เนอร์” ได้เสียชีวิตลงแล้วเมื่อวันที่ 19 ก.ค. ที่ผ่านมาด้วยวัย 86 ปี และฝากผลงานเอาไว้มากมาย เช่นเดียวกับชีวิตรักกันน่าประทับใจกับภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก
       
       ฮอลลีวูดต้องสูญเสียบุคลากรระดับตำนานไปอีกคนเมื่อมีรายงานว่านักแสดงรุ่นใหญ่ เจมส์ การ์เนอร์ ได้เสียชีวิตลงด้วยวัย 86 ปี โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ยืนยันข่าวเศร้าครั้งนี้ พร้อมให้ข้อมูลว่าทางตำรวจได้รับแจ้งเหตุจากบ้านของ การ์เนอร์ ที่ลอสแอนเจลิส เพื่อขอรถพยาบาลด่วน แต่สุดท้าย การ์เนอร์ ได้เสียชีวิตลงก่อนที่รถจะไปถึง โดยไม่ได้มีการเปิดเผยว่าเขาเสียชีวิตด้วยสาเหตุใด แต่ข่าวระบุว่านักแสดงรุ่นใหญ่ผู้นี้เคยมีอาการเส้นเลือดเลี้ยงสมองอุดตันเมื่อหลายปีก่อน ส่วนตำรวจได้ระบุสาเหตุการเสียชีวิตว่าเป็นไปตามธรรมชาติ
       
       เจมส์ การ์เนอร์ หรือในชื่อเดิม เจมส์ สก็อตต์ บัมการ์เนอร์ เกิดที่โอคลาโฮมาเมื่อวันที่ 7 เม.ย. 1928 และเริ่มมีงานมาตั้งแต่ช่วงยุค 1950s ในภาพยนตร์หลายๆ เรื่องรวมถึงได้ร่วมงานกับ มาร์ลอน แบรนโดน ในหนังเรื่อง Sayonara ด้วย แต่เขามาโด่งดังเป็นที่รู้จักขึ้นมาจริงๆ ก็เมื่อได้รับบทเป็น “เบร็ต มาเวอร์ริค” ยอดนักพนันในซีรีส์คาวบอยแนวตลก Maverick ที่ออกอากาศระหว่างปี 1957 – 1960 หลังจากนั้นจึงมีผลงานตามออกมาอีกมากมาย

       โดย การ์เนอร์ ยังได้รับการจดจำในบทตัวเอกของซีรีส์แนวสอบสวนสืบสวน The Rockford Files ด้วย ที่ถึงกับทำให้เขาคว้ารางวัลเอมมีในปี 1977 นอกจากนั้นยังมีชื่อชิงออสการ์มาแล้วจากบทนำในภาพยนตร์เรื่อง Murphy's Romance ที่เขาแสดงคู่กับ เซลลี ฟิลด์ เมื่อปี 1985
       
       แม้อายุจะเข้าสู่ช่วงวัยชรา และเริ่มมีปัญหาสุขภาพแต่ การ์เนอร์ ก็ยังฝากผลงานการแสดงที่โดดเด่น และน่าประทับใจเอาไว้เสมอ ทั้งได้กลับไปเล่น Maverick ฉบับหนังใหญ่กับ เมล กิ๊บสัน และ โจดี ฟอสเตอร์ และยังได้ร่วมงานกับดารารุ่นเดียวกันหลายคนใน Space Cowboys หนังนักบินอวกาศวัยดึกผลงานการกำกับและแสดงนำของ คลินต์ อีสต์วูด ที่ดังมาพร้อมๆ กัน โดย การ์เนอร์ เล่นหนังเรื่องนี้หลังจากเพิ่งจะผ่าเข่าทั้งสองข้างมาหมาดๆ
       
       นอกจากนั้น การ์เนอร์ ยังได้มีโอกาสรับบทเป็นตัวละครของ ไรอัน กอสลิง ในวัยชราในภาพยนตร์รักโรแมนติกสุดดังเรื่องThe Notebook เมื่อปี 2004 ก่อนที่ในปี 2005 เขาจะได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติจากสมาคมนักแสดง พร้อมมีชื่อชิงรางวัลสาขานักแสดงสมทบยอดเยี่ยมจากหนังเรื่องนี้บนเวทีการมอบรางวัลของสมาชิกนักแสดงในปีนั้นด้วย
       
       แต่นอกจากจะได้เล่นหนังรักที่น่าประทับใจอย่าง The Notebook แล้ว ชีวิตรักของ การ์เนอร์ ก็ยังมีเรื่องน่าประทับใจไม่แพ้เรื่องราวบนแผ่นฟิล์มเลย
       
       ตลอดมาชื่อของ การ์เนอร์ มักจะถูกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักแสดงฮอลลีวูดผู้มีความรักมั่นคง และใช้ชีวิตคู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียวในตลอดชีวิตของเขา โดย การ์เนอร์ แต่งงานกับ โลอิส คลาร์ก นักแสดงทางโทรทัศน์ เมื่อปี 1956 ตอนที่เขาอายุได้ 28 ปี ซึ่งเขาบอกว่าหลงรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น และแต่งงานกันทั้งๆ ที่รู้จักกันแค่ 2 สัปดาห์เท่านั้น
       
       แม้ การ์เนอร์ จะชอบเล่าว่าพบกับภรรยาที่งานรณรงค์หาเสียงเป็นประธานาธิบดีของ แอ็ดไล สตีแวนสัน แต่ โลอิส คลาร์ก ยืนยันว่าเธอกับเขาพบกันครั้งแรกในปาร์ตีบาบีคิวงานหนึ่งต่างหาก ก่อนที่เขาจะชวนเธอไปงานรณรงค์หาเสียงที่ว่าในอีกไม่กี่วันให้หลัง
       
       ในหนังสืออัตชีวประวัติของ การ์เนอร์ ที่ชื่อว่า The Garner Files: A Memoir ตัวของ โลอิส คลาร์ก ได้มีโอกาสรำลึกถึงความหลัง และยอมรับว่าในเวลานั้นเป็นช่วงที่สภาพจิตใจของเธอกำลังอยู่ในภาวะไม่มั่นคงอย่างหนัก เพราะต้องคอยดูแลลูกสาววัย 7 ขวบจากชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลวก่อนหน้านั้น ที่กำลังป่วยอยู่ในโรงพยาบาล และยังเพิ่งเสียงานตำแหน่งพนักงานต้อนรับหลังต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ในการดูแลลูกอีก จนกระทั่งได้เจอกับเขาในงาน ซึ่งฝ่ายของ การ์เนอร์ บอกว่าเขาไม่ได้กังวลอะไรเลย หลังได้รับทราบว่าเธอเคยแต่งงานมาแล้ว และยังมีลูกสาวที่ป่วยเป็นโปลิโออยู่อีกหนึ่งคนด้วย
       
       โดยทั้งคู่นัดกันไปดินเนอร์กันทุกคืนหลังได้พบกันครั้งแรกในวันที่ 1 ส.ค. จนตัดสินใจแต่งงานกันในวันที่ 17 ส.ค. หลังจากรู้จักแค่ 10 วันเศษเท่านั้น แม้ครอบครัวของฝ่ายชายจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้เพราะคิดว่าทั้งคู่แทบไม่มีอะไรที่ไปกันได้เลยทั้งนิสัย, งานอดิเรก จนไปถึงศาสนาที่ฝ่ายชายนับถือคริสตจักรเมทอดิสต์ ส่วนฝ่ายหญิงเป็นยิว แต่สุดท้าย โลอิส คลาร์ก และ เจมส์ การ์เนอร์ ก็สามารถใช้ชีวิตคู่ได้อย่างตลอดรอดฝั่ง และครองรักกันนานถึง 58 ปี จนถึงวาระสุดท้ายของฝ่ายชาย
       
       “ผมกับภรรยารู้สึกว่าเหมือนกับว่าเรากำลังอยู่อยู่หน้าบ้าน และกำลังมองดวงอาทิตย์กำลังค่อยๆ จะพ้นขอบฟ้า” การ์เนอร์ ให้สัมภาษณ์เอาไว้เมื่อปี 2000 เกี่ยวกับการตัดสินใจที่จะรับงานต่อไปแม้อายุได้ 70 เศษแล้ว “แต่อยู่ๆ โทรศัพท์ก็ดัง และมีข้อเสนอดีๆ เข้ามาเต็มไปหมด เลยตัดสินใจกันว่า ‘เอาวะ! รับงานในวงการต่อไปอีกพักหนึ่งก็แล้วกัน”

ขอบคุณข่าวจาก :: http://www.manager.co.th/