ตี๋-ภูวนิตย์ ผลดี (กำกับ-เขียนบท) / โอ๊ต-ชานนท์ ยิ่งยง (กำกับ-กำกับภาพ)

อะไรคือความน่าสนใจของเรื่องนี้
ตี๋ : ความแปลกใหม่ที่ไม่เห็นนานแล้ว คือผมว่าหนังไทยที่เป็นคอมเมดี้แอ็คชั่นไม่ค่อยมีให้เห็นนานแล้ว บวกกับลูกเล่น สไตล์การกำกับภาพของโอ๊ต ที่ทำให้เกิดอะไรใหม่ ๆ
โอ๊ต : ผมว่าแปลกตาในเรื่องของบท การเอาคนอ้วน 4 คนมาดำเนินเรื่อง ส่วนใหญ่จะเห็นแต่ในหนังฝรั่ง

สิ่งที่ยากของเรื่องนี้คือ
ตี๋ : ยากหมด..เช่นวันนี้ถ่ายดีไซน์อย่างเดียว อีกวันแอ็คชั่นทั้งหมด อีกวันคุยก็ต้องคุยทั้งหมด ไม่มีง่ายหรือสบายเลย ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา คือเรื่องนี้เป็นหนังที่ช็อตเยอะซีนเยอะ สไตล์ภาพและเทคนิคก็ยาก แต่ก็ดีที่มีทีมงานคอยซัพพอร์ตเต็มที่
โอ๊ต : อย่างฉากรถไล่ล่า ที่มีทั้งขับจริง กับรถต้องขึ้นเทรลเลอร์ ที่ต้องใช้เวลาในการเซ็ตทั้งหมด เราจะทำยังไงให้คนเชื่อ เพราะไฟถนนจริงถ่ายกับกล้องภาพยนตร์ไม่ได้
ตี๋ : เราต้องทำงานแข่งกับเวลา เพราะต้องปิดถนนถ่าย ถ้ายังไม่ได้สิ่งที่ดีที่สุดก็ต้องวนรถกลับมาถ่ายใหม่

มีซีนที่ไม่ผ่านสักทีมั้ย
ตี๋ : ส่วนใหญ่ก็พวกฉากแอ็คชั่น หรืออย่างซีนที่สะพานตอนกลางคืน ที่มีการใช้กล้อง Phantom ถ่าย ซึ่งจัดไฟยาก และการถ่ายคนถูกทุ่มแบบสโลว์โมชั่นด้วยกล้องตัวนี้ แค่เอาท์โฟกัสนิดเดียวมันจะฟ้องให้เห็นชัดเจนทั้งเทค นอกนั้นก็มีอย่างฉากนึงที่ ตงตง ที่เล่นเป็น แคน ตัวเอกของเรื่อง พูดประโยคว่า "อยากปลอดภัยก็บอกมาว่ามันเป็นใคร" ปรากฏว่าฉากนี้โดนไป 10 กว่าเทคเฉยเลย เพราะเค้าพูดแล้วมันจะออกมาเป็นสำเนียงจีน ๆ ทุกที

ทำไมถึงเลือก เชอรีน (ณัฐจารี หรเวชกุล) มาเป็นนางเอกของเรื่อง
ตี๋ : เชอรีนเป็นรุ่นน้องของโอ๊ตที่มหา’ลัย โอ๊ตเลยชวนให้มาลองแคสต์ดู เค้าเป็นคนแรก ๆ ที่มาแคสต์บทนี้ แล้วเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดมาตลอดทุกรอบ จนสุดท้ายก็ได้บทนี้ไปด้วย 2 เหตุผล 1 คือการเต้น เพราะในเรื่องเค้าต้องรับบทเป็นเทรนเนอร์สอนเต้น และ 2 คือ เค้าเป็นคนที่พูดหยาบคายแล้วไม่รู้สึกว่าหยาบคาย

และทำไมถึงเลือก โอ๊ต (ปราโมทย์ ปาทาน)
ตี๋ : โอ๊ต ปราโมทย์ เค้าคาแรคเตอร์ชัด มีความคล้าย แจ็ค แบล็ค เถื่อน ดิบ น่ารัก ได้พี่โอ๊ตมาเราสบายใจมาก เพราะเค้ามีความเป็นธรรมชาติ เค้าแอ็คทีฟและสร้างสีสันให้ทุกคนในกอง และมีพลังงานล้นเหลือทั้งคืน ทำให้บรรยากาศในกองดีขึ้น แม้ว่าเบื้องหลังเรื่องนี้จะทำงานยากไปหน่อย เพราะพี่โอ๊ต ปราโมทย์ พูดคำหยาบเยอะ (หัวเราะ)

ทำไมถึงเลือก ฟลุค (ศุภชัย ทรัพย์ประเสริฐ)
ตี๋ : ฟลุค เราได้มาจากแคมเปญ Oversize Cast (แคมเปญทางเฟซบุ๊กที่ให้ทางบ้านสมัครเข้ามาเล่นหนัง) ซึ่งคาแรคเตอร์เค้าชัดมาก ภาพลักษณ์ครั้งแรกอาจไม่เห็นว่าเป็น โอ เพราะตัวจริงเค้าจะออกแนวฮิปฮ็อป แต่พอทำแคสต์แล้วกลับเป็นโอที่ดูเป็นธรรมชาติ เป็นคนที่อบอุ่นที่สุดใน 4 คน เป็นคนขี้อาย ขี้กลัว

ทำไมถึงเลือก ตงตง (ศรัณย์ ชินสุวพลา)
ตี๋ : เค้าเป็นคนอ้วนที่หล่อ ดูดี และมีความเป็นผู้นำ บุคลิกภายนอกเค้าเข้าตามาก ตัวจริงเค้าเป็นนักธุรกิจ เค้าใหม่มากสำหรับวงการบันเทิง แต่เค้าอยากลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน ซึ่งมันตรงกับสิ่งที่ทีมงานต้องการ เค้าทุ่มเทมาก อ่านบทเยอะ น่าจะเป็นคนที่จำบทของทุกคนได้เลยล่ะมั้ง รู้สึกดีที่ได้ทำงานด้วย และก็ถือได้ว่าเป็นแบบอย่างของความอ้วนในกอง เพราะเค้าสนุกกับการเลือกซื้อของกินตลอด สัมผัสได้ตั้งแต่ตอนที่เราไปเวิร์คช็อปด้วยกันที่ต่างจังหวัดแล้ว

ทำไมถึงเลือก ตี้ (ศุภวิชญ์ มีเปรมวัฒนา)
ตี๋ : ตัวจริงพี่ตี้เป็นผู้กำกับหนังโฆษณา แต่มีรับงานหน้ากล้องบ้าง คุณวิสูตรเป็นคนไปเจอหน้าพี่ตี้ในโฆษณา แล้วบอกให้ลองชวนมาแคสต์ดู ซึ่งปรากฏว่าเค้าเข้ากับบทมาก เป็นคนหล่อที่บุคลิกแปลก ๆ เวลาพูดเราเดาทางไม่ถูกว่าเค้ากำลังพูดเล่นหรือพูดจริง เพราะเค้าพูดด้วยหน้าตาจริงจังตลอด ในเรื่องเค้ารับบทเป็นหัวหน้าของ 4 อ้วน ซึ่งเป็นหัวหน้าที่ชอบอำลูกน้องตลอดเวลา แต่ก็เป็นตำรวจมือปราบที่ฝีมือดีด้วย

ทำไมถึงเลือก เอ็ดดี้เฮง (สมยศ มาตุเรศ)
ตี๋ : บทของพี่เอ็ดดี้เป็นคาแรคเตอร์ที่หายากที่สุด และเป็นคนท้าย ๆ ที่ได้จาก Oversize Cast คาแรคเตอร์ของเค้าจะนิ่ง ๆ แต่ต้องดูฉลาดไม่ใช่เอ๋อ ซึ่งปกติพี่เอ็ดดี้เค้าจะเป็นคนพูดเยอะ แต่เราจับเค้ามาทำแบบที่คนไม่เคยเห็น เค้ามักจะบอกกับทุกคนว่าคีพคาแรคเตอร์ แต่จริง ๆ คือหลับ (หัวเราะ) เค้าเป็นคนที่นิ่งปุ๊บหลับ เค้าสามารถหลับได้ทุกที่ เหมือนแบตเสื่อม ตื่นได้แปบเดียว แล้วพี่โอ๊ต ปราโมทย์ ก็จะเป็นคนที่ชอบแกล้งพี่เอ็ดดี้บ่อยที่สุด

พูดถึงความประทับใจในเรื่องนี้
โอ๊ต : ได้เห็นสิ่งใหม่ซึ่งถือเป็นความแปลกใหม่ในหนังไทย ปกติเรื่องราวแบบนี้จะมีแต่ในหนังฝรั่ง
ตี๋ : ทำหนังเสร็จเราก็ประทับใจ ประทับใจทีมงาน ทีมนักแสดง ที่ให้อะไรมากกว่าที่เราคิด

เพราะอะไรถึงต้องมาดูหนังเรื่องนี้
โอ๊ต : ความสนุกสนานของการลดน้ำหนัก และความวุ่นวายของภารกิจ กับเสน่ห์ของ 4 อ้วนคือองค์ประกอบที่ลงตัว ไม่ค่อยมีใครเอาคนอ้วนมาแสดงนำ
ตี๋ : ผมชอบไอเดียมุมที่เข้าถึงคนได้ง่าย มีความเป็นหนังเพิ่มจากความเป็นคนจริง ๆ ความอ้วนอยู่รอบตัวเราสัมผัสได้ เล่าให้คนดูสนุกสนานไปได้ด้วยกัน มีเรื่องของมิตรภาพ และการต้องทำสิ่งที่ไม่ชอบเพื่อจุดมุ่งหมายอย่างนึง