เอลเลน เบอร์สติน เป็นนักแสดงหญิงเพียงคนเดียวที่คว้าทั้งรางวัล Tony Award และรางวัล Academy Award มาครองได้สำเร็จในปีเดียวกัน เมื่อปี 1975 เธอได้รับรางวัล Tony จาก Same Time, Next Year ของเบอร์นาร์ด สเลด บนเวที Broadway และได้รับรางวัลออสการ์ จากบทนำแสดงใน Alice Doesn't Live Here Anymore ของมาร์ติน สกอร์เซซี่ ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังส่งให้เธอได้เข้าชิง รางวัลลูกโลกทองคำและคว้ารางวัล British Academy Award สาขา Best Actress มาครองด้วย เธอยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ และรางวัลลูกโลกทองคำอีกหลายครั้งจาก The Last Picture Show, The Exorcist, Same Time, Next Year, Resurrection และ Requiem for a Dream ของดาร์เร็น แอโรนอฟสกี้ นอกจากนั้น เบอร์สติน ยังเคยได้รางวัล Independent Spirit Award และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Screen Actors Guild Award จากเรื่องหลังนี้ด้วย
ผลงานภาพยนตร์ของ เบอร์สติน ยังมี Alex in Wonderland, The King of Marvin Gardens, Harry and Tonto, Providence, Dream of Passion, Silence of the North, Twice in a Lifetime, Dying Young, The Cemetery Club, Roommates, How To Make An American Quilt, The Babysitters Club, The Spitfire Grill, Playing By Heart, The Yards, Walking Across Egypt, The Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood และ The Wicker Man ที่นีล ลาบิวท์ นำมาสร้างใหม่ด้วย
เบอร์สติน ยังเคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง รางวัล Emmy Award ถึงสามครั้งจากผลงานทางโทรทัศน์ของเธอ ซึ่งครั้งล่าสุดเป็นบทบาทในภาพยนตร์ที่สร้างเพื่อออกอากาศทางโทรทัศน์เรื่อง Mrs.Harris เธอได้ รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Emmy ครั้งแรกเมื่อปี 1981 จากบทนำแสดงใน The People vs. Jean Harris ที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำด้วย เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Emmy ครั้งที่สองในปี 1987 จาก Pack of Lies ของ Hallmark Hall of Fame
เบอร์สติน ยังเป็นนักแสดงละครเวทีฝีมือฉกาจ เธอร่วมแสดงใน 84 Charing Cross Road บนเวที Broadway เมื่อปี 1982 และเวที off-Broadway เรื่อง Park Your Car in Harvard Yard ที่นำแสดงโดย เบอร์เกส เมเรดิธ เธอยังแสดงละครเวทีหญิงเดี่ยวเรื่อง Shirley Valentine และร่วมแสดงในละครเวที Broadway เรื่อง Shimada เมื่อปี 1992 และเรื่อง Sacrilege เมื่อปี 1995 ช่วงกลางทศวรรษที่ 90 เธอนำแสดงในละครเวทีสองเรื่องที่เขียนบทโดย ฮอร์ตั้น ฟุ้ตคือ The Trip to Bountiful กับ The Death of Papa เธอยังนำแสดงใน Long Days Journey Into Night ของยูจีน โอนีลที่เปิดการแสดง ณ Alley Theatre ในฮูสตัน และบนเวที Hartford Stage ในคอนเน็คติกัตด้วย ต่อมาในปี 2003 เบอร์สตินก็หวนคืนสู่เวที Broadway อีกครั้งเพื่อแสดงใน Oldest Living Confederate Widow Tells All ณ Longacre Theater ซึ่งเป็นเวทีที่เธอเริ่มแสดงละครเวที Broadway ครั้งแรกเมื่อปี 1957 ใน Fair Game ของแซม ล็อคด้วย
เบอร์สติน ยังเป็นผู้หญิงคนแรกที่นั่งเก้าอี้ President of Actor's Equity Association (ช่วงปี 1982-1985) และเป็น Artistic Director of the Actors Studio อีกถึงหกปี ซึ่งทำให้เธอได้เรียนกับ ลี สตราสเบิร์ก ผู้ล่วงลับด้วย เธอยังได้รับรางวัล Career Achievement Award จาก Boston Film Festival เมื่อปี 2000 และรางวัล Career Achievement Award จาก National Board of Review ในปี 2001 ก่อนหน้านั้นเมื่อปี 1996 เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Grammy สาขา Best Spoken Word จากการบรรยายประกอบ Growing Old Along With Me, The Best Is Yet To Be เบอร์สตินยังได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ ถึงสามใบ ทั้งศิลปะศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต (Fine Arts) จาก School of Visual Arts, Doctor of Humane Letters จาก Dowling College, และอีกใบจาก New School for Social Research ที่เธอสอนหลักสูตร Actors Studio/New School M.F.A. เธอยังเป็นวิทยากรรับเชิญไปสอนวิชาหลากหลายตามสถาบันการศึกษาทั่วประเทศอีกด้วย
