ก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา (16 มิถุนายน พ.ศ. 2448 – 4 มีนาคม พ.ศ. 2485) นามปากกา ไม้ เมืองเดิม หรือ กฤษณะ พึ่งบุญ เป็นนักเขียนชาวไทย มีผลงานที่มีชื่อเสียงได้แก่ แผลเก่า, บางระจัน, แสนแสบ, ขุนศึก
ผลงานที่ผ่านมาได้แก่ ปีพ.ศ. 2465 รับราชการสังกัดกรมบัญชาการมหาดเล็ก, ปีพ.ศ. 2469 ลาออกจากราชการ เพื่อจะทำงานส่วนตัวแต่ไม่ได้เป็นตามที่คาดหวัง กลายเป็นคนว่างงานและเริ่มดื่มสุราจนติดเป็นนิสัย, ปีพ.ศ. 2478 เริ่มต้นชีวิตนักประพันธ์ โดยเอาประสบการณ์ชีวิตของตนเองมาเขียน ชื่อ "เรือโยงเหนือ" แต่ไม่มีสำนักพิมพ์ใดสนใจจัดพิมพ์ให้ แต่ด้วยใจรัก จึงเขียนขึ้นอีกเรื่อง ชื่อ "ห้องเช่าเบอร์ 13" ก็ได้รับการปฏิเสธจากผู้พิมพ์จำหน่ายอีก เหม เวชกร ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทได้ลาออกจากสำนักพิมพ์เพลินจิตต์ และมาตั้งสำนักพิมพ์เองออกหนังสือเป็นรายวัน ใช้ชื่อหนังสือว่า คณะเหม ส่วนก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา เป็นนักเขียนประจำสำนักงาน และ ได้เขียนเรื่อง ชาววัง โดยใช้นามปากกา กฤษณะ พึ่งบุญ และปีพ.ศ. 2479 ได้พิมพ์จำหน่ายนวนิยายเรื่อง แผลเก่า โดยใช้นามปากกาใหม่ว่า ไม้ เมืองเดิม โดยเฉพาะเรื่อง ขุนศึก เป็นนวนิยายไทยแท้ที่ยาวที่สุดเป็นผลงานชิ้นสุดท้าย
