สุนิตา ลีติกุล หรือ สุนิตา จรรยาธนากร (ชื่อเล่น:โบ) เกิดเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2518 เป็นนักร้องเพลงไทย โบเป็นลูกครึ่งไทยกับอัฟกานิสถาน คุณพ่อเป็นคนอัฟกานิสถาน และคุณแม่เป็นคนไทย และยังมีเชื้อสายจีน, มอญ และพม่า ด้วย หลังจากโบสอบเทียบจนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ได้ตัดสินใจเดินถือเทปคาสเซ็ท ที่อัดเสียงร้องของเธอ ไปยื่นให้กับทางบริษัทแกรมมี่เพื่อที่จะสมัครเป็นนักร้องในสังกัด และได้เซ็นสัญญากับแกรมมี่ในปี พ.ศ. 2536 ในวัยเพียง 18 ปีเท่านั้น ในระหว่างที่เข้าเรียนด้านการร้องเพลงอย่างจริงจัง ก็ได้ร้องคอรัสให้กับศิลปินมากมาย รวมทั้งได้ร้องเพลงประกอบละครต่างๆ เช่น ลัดฟ้ามาหารัก, พริกขี้หนูกับหมูแฮม ฯลฯ
ชีวิตส่วนตัว โบได้สมรสกับนักร้อง นักแสดงชื่อ ฝันเด่น จรรยาธนากร นักร้องวงฝันดี-ฝันเด่น ซึ่งทั้งคู่ได้พบรักและคบหาดูใจกันมายาวนานถึง 10 ปี ก่อนที่จะลงเอยด้วยการแต่งงานไป เมื่อวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2548และในวันที่ 11 สิงหาคม ที่ผ่านมาเพิ่งคลอดลูกสาวคือน้องฮานิ
ในปี พ.ศ. 2539 โบ สุนิตา มาพร้อมกับงานเพลงชุดแรกชื่อว่า "Beau" ภายใต้สังกัดแกรมมี่ แกรนด์ ในเครือจีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ โดยมีเพลงที่ได้รับความนิยมมากมาย อาทิ ฉันรู้, ไม่อยากรัก (คนที่ไม่อยากรักเรา), ไม่มีอีกแล้ว ฯลฯ และสร้างปรากฏการณ์ล้านตลับภายใน 1 เดือน ถึงขนาดที่ทำให้โบมีต้องเปลี่ยนปกเพิ่มเพลงเลยทีเดียว โดยอัลบั้มชุดแรกนี้มียอดขายสะสมสูงถึง 1.5 ล้านตลับ
ในปีเดียวกัน โบได้สร้างปรากฏการณ์ล้านตลับจากอัลบั้มแรกจึงเป็นที่มาของอัลบั้มฉลองยอดขายในชุดนี้ชื่อ "Beau 1,000,000 Copies Celebration" ที่ทำสถิติทะลุ 1 ล้านตลับอีกครั้ง
ในปี พ.ศ. 2540 กับอัลบั้ม "Beau Light" เป็นอัลบั้มที่เกิดจากความรู้สึกของหลายคนที่อยากฟังเพลงสบายๆ ดนตรีง่ายๆ และ "โบ สุนิตา" ยังคงร้องคอรัสเองในเพลงอีกด้วย และเพื่อฉลอง ครบล้านตลับติดต่อกัน 2 อัลบั้มเป็นการยืนยันความเป็นนักร้องอันดับ 1 แนวดนตรีในชุดนี้เป็นอคูสติค อีพี มีทั้งหมด 4 เพลงประกอบด้วยเพลงใหม่ "พรุ่งนี้จะรักฉันไหม" และเพลงเก่าที่เรียบเรียงใหม่ในเวอร์ชันอคูสติคอีก 3 เพลง อยากให้เธออยู่ตรงนี้, ขอเป็นคนของเธอ, ไม่มีอีกแล้ว
ปีถัดมาคือปี พ.ศ. 2541 มากับงานเพลงอัลบั้มชุดที่ 2 "Super Beau" หลังจากการใช้เวลากว่า 10 เดือน กับการทำงานในห้องอัด การร้องเพลงในชุดนี้ "โบ สุนิตา" ยังคงโชว์ไสตล์การร้องที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ โดยเฉพาะกับเสียงหายใจ พลังเสียงร้องในท่อนโซโล่ แต่จะร้องให้กระชับขึ้น และตัวโน็ตใช้เสียงสูงกว่าเดิมในเพลงเร็ว แนวเพลงในอัลบั้มเป็นแนวอคูสติค-ร็อก และมีซาวน์ดนตรีเพิ่มความหนักแน่น เพลงที่น่าฟังเช่น รักซะแล้ว, เสียใจ, ฉันจะจำเธอแบบนี้, เห็นน้ำตาฉันไหม เป็นต้น
พ.ศ. 2542 อัลบั้ม "Miracle" อัลบั้มอีกชุดของ "โบ สุนิตา" แนวเพลงในชุดนี้จะเป็นร็อก มีกีตาร์เข้ามามีบทบาทมากเป็นพิเศษ บ่งบอกซาวน์ในยุค 70 แต่ก็ยังพัฒนาให้เป็นดนตรีที่ร่วมสมัย เพลงที่น่าฟังในอัลบั้มนี้ "อัศจรรย์" เพลงแนวสนุกเข้มในจังหวะกลองเด่นที่คอรัส ฟังแล้วมีความหมาย "ไม่มีหัวใจทำไมไม่บอก" เป็นแนว บ็อปร็อกซาวน์ในยุค 70 มีเครื่องดนตรีเพียง 3 ชิ้นเท่านั้น เป็นเพลงที่ฟังง่าย และโบร้องได้สนุก น้ำเสียงออกมาจากใจจริง ๆ
พ.ศ. 2544 โบได้มีงานเพลงชุดที่ 4 ชื่อว่า "รักยิ่งใหญ่จากชายคนหนึ่ง" โดยมีเพลงฮิตคือ อย่าบอกให้ฉันไป, รักยิ่งใหญ่จากชายคนหนึ่ง และเพลง เกลียดเธอไม่ลง ในอัลบั้มนี้ยังมีเพลงพิเศษอีก 1 เพลงคือ "กีรติ" ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ ข้างหลังภาพ และในปีเดียวกัน ยังมีอัลบั้มพิเศษ "Non Electric Project" ที่รวบรวมเพลงของ โบ สุนิตา มาเปลี่ยนดนตรีเป็นแนวอะคูสติก
พ.ศ. 2547 งานเพลงชุดที่ 5 "Enjoy" ของ "สุนิตา ลีติกุล" กับเพลงแนวป๊อปร็อก ที่ใช้เวลาบ่มเคี่ยวประมาณ 2 ปี ทุกเพลงในอัลบั้ม โบเป็นคนร้องไกด์เองหมด ออกแบบการร้อง ปรับเนื้อเพลง จัดสัดส่วนคำใหม่ แต่ละเพลงจะมีเนื้อหา ภาษา และดนตรีที่ไม่เหมือนกัน ทั้งเรื่องราวความรักและในชีวิตประจำวันที่ทุกคนสัมผัสได้ นอกจากนี้ โบยังได้เขียนเนื้อเพลงเองด้วยในเพลง "จาก...ลมหายใจ"
พ.ศ. 2549 อัลบั้ม "Music" ผลงานเพลงชุดที่ 6 ของโบหลังห่างหายจากอัลบั้มก่อนหน้าไปนาน 2 ปี ซึ่งเป็นการรวบรวมประสบการณ์บนเส้นทางสายดนตรีกว่า 9 ปีของเธอ กลั่นกรองมาเป็น 10 เพลงในอัลบั้ม ภายใต้พื้นฐานดนตรีป๊อปร็อกและอะคูสติกร็อกที่เข้มข้นขึ้น และเติมด้วยสีสันดนตรีแนวบลูส์ โซล และ อาร์แอนด์บี ทำให้เธอคว้ารางวัลศิลปินหญิงยอดเยี่ยม สีสันอวอร์ดส 2551
