โรเบิร์ต เดอ นิโร (ชื่อเกิด Robert Anthony De Niro Jr.) เริ่มการแสดงครั้งแรกในภาพยนตร์ของผู้กำกับชื่อดัง ไบรอัน เดอพัลมา เรื่อง The Wedding Party งานแสดงชิ้นแรก ๆ ของเดอ นิโรแทบทุกเรื่องได้รับคำชื่นชมจากบรรดานักวิจารณ์ไม่นานนัก สถาบันศิลปะและวิทยาศาสตร์ภาพยนตร์ (The Academy of Motion Picture Arts and Sciences) ได้เล็งเห็นความสามารถและความพยายามของเขา จากบทหนุ่มน้อย วิโต คอร์ลีออเน่ ในเรื่อง The Godfather II (1974) และทำให้เขาได้รับรางวัลออสการ์ นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม
ต่อมาในปี 1981 เขาได้รับรางวัลออสการ์เป็นตัวที่สอง แต่ครั้งนี้เป็นรางวัลในฐานะนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม จากบท เจค ลาม็อตทา ในเรื่อง Raging Bull (1980) คำกล่าวในการรับรางวัลของเขาเป็นที่กล่าวถึงกันอย่างมาก กับการที่เขาแสดงความขอบคุณต่อทั้ง เจค ลาม็อตทา และโจอี้ ลาม็อตทา (ซึ่งเป็นเจ้าของเรื่องราวจริงที่ถูกนำมาสร้างเป็นหนังเรื่องนี้) ที่กำลังมีคดีฟ้องร้องกับ ยูไนเต็ด อาร์ติสต์ส อยู่ในตอนนั้น นอกจากนี้ เขายังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์อีกถึง 4 ครั้ง จากผลงานในเรื่อง Taxi Driver (1976), Deer Hunter (1978), Awakenings (1990) และ Cape Fear (1991)
ผลงานใหม่ ๆ ของเดอ นิโรไม่ได้รับการต้อนรับอย่างท่วมท้นเหมือนงานชิ้นแรก ๆ ของเขา ถึงกระนั้น เดอ นิโรก็ยังแสดงบทบาทอันทรงพลังทางจอเงินอยู่ โดยช่วยสร้างสีสันให้กับหนังอย่าง Jackie Brown (1997), Wag the Dog (1997) และ Great Expectations (1998) หลังจากนั้น เดอ นิโรหันมาสวมบทที่เบา ๆ ลงบ้าง เช่นบทตลกในเรื่อง Analyze This ในปี 1999 และ The Adventures of Rocky and Bullwinkle ในปี 2000 เป็นต้น
นอกจากงานแสดงแล้ว เดอ นิโรยังเป็นหุ้นส่วนร้านอาหารหลายแห่งในนิวยอร์กและลอสแองเจลิส ผู้ชมหลายต่อหลายคนเข้าใจผิดว่า เดอ นิโรเป็นนักแสดงชาวอิตาเลียน แต่แท้ที่จริงแล้ว เขามีเชื้อสายไอริชต่างหาก
