คริสโตเฟอร์ วอลเคน มีชื่อแต่กำเนิดว่า โรนัลด์ วอลเคน โดยมารดามีเชื้อสายสก็อต และบิดามีเชื้อสายเยอรมัน เขาเข้าสู่วงการการแสดงโดยการเป็นนักเต้นด้วยอายุเพียง 10 ขวบ ชนิดที่เจ้าตัวไม่คิดมาก่อนว่าจะได้กลายเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
ต่อมาวอคลเคนได้แสดงละครเวทีจากบทตลกเบาสมองและบทชีวิตหนักหน่วง ในปี 1971 ได้มีโอกาสแสดงภาพยนตร์ใหญ่ครั้งแรกในเรื่อง The Anderson Tapes ของซิดนีย์ ลูเมท ต่อมาจึงได้แสดงในเรื่อง Annie Hall ของวูดดี อัลเลน ในปี 1977 ซึ่งในเรื่องนี้วอลเคนเป็นเพียงตัวประกอบปรากฏตัวสั้น ๆ แต่มีความหมาย จึงทำให้ได้รับการจับตามองในฐานะนักแสดงดาวรุ่ง ก่อนที่จะมาประสบความสำเร็จขั้นสูงสุดเมื่อได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม กับภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับทหารผ่านสงครามเวียดนาม เรื่อง The Deer Hunter ในปี 1978 ที่ถ่ายทำในประเทศไทย โดยแสดงคู่กับนักแสดงที่มีชื่อเสียงอย่าง โรเบิร์ต เดอ นีโร และจอห์น คาซาล ซึ่งในเรื่องนี้การแสดงของวอลเคนเป็นที่โดดเด่นมากในเรื่อง โดยเฉพาะกับการเอาปืนจ่อศีรษะตัวเองแบบรัสเซียน รูเลทท์ ซึ่งภาพนี้ได้กลายมาเป็นภาพโปสเตอร์ของเรื่องด้วย
หลังจากนั้น คริสโตเฟอร์ วอลเคน ก็ได้กลายเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงเทียบเท่านักแสดงคนอื่น ๆ ผลงานหลังจากนั้นก็ได้แก่ The Dead Zone ในปี 1983 ของเดวิด โครเนนเบิร์ก, True Romance ในปี 1993 ของโทนี สกอต และ Pulp fiction ในปี 1994 ของเควนติน แทแรนติโน เป็นต้น รวมทั้งการรับเป็น แม็กซ์ ซอริน ตัวร้ายในภาพยนตร์ชุดเจมส์ บอนด์ ในตอน A View to a Kill ในปี 1985 ที่มี โรเจอร์ มัวร์ รับบทเจมส์ บอนด์ เป็นครั้งสุดท้ายอีกด้วย
บทบาทการแสดงของคริสโตเฟอร์ วอลเคน ในครั้งหนึ่งมักจะรับบทร้ายหรือปีศาจ อันเนื่องจากหน้าตาที่ให้ เช่น ในเรื่อง Sleepy Hollow ในปี 1999 ของทิม เบอร์ตัน, Nick of Time ในปี 1995 หรือ The Prophecy ในปี 1995 ที่รับบทเป็น เทวทูตกาเบรียล ซึ่งเป็นตัวร้ายของเรื่อง สำหรับการเต้น วอลเคนเคยแสดงนำในมิวสิกวีดีโอเพลง Weapon Of Choice ของแฟตบอย สลิม ด้วยการเต้นคนเดียวทั้งเพลงด้วย ผลงานในระยะหลัง ได้แก่ การรับบทเป็นพ่อของลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ ใน Catch Me If You Can ในปี 2002 จากการกำกับของสตีเวน สปีลเบิร์ก เป็นต้น