ถาม

ใช่ค่ะ ตอนนี้กระแสตอบรับยิ่งกว่าน่าพอใจอีกค่ะ ตื่นเต้นตื้นตันดีใจมาก เลยค่ะ ตอนที่เล่นไม่ได้คาดหวังเลยค่ะ แค่ออกมาแล้ว เออ มีคนรักหนัง ของเรา มีกระแสชื่นชมบ้างก็โอเคแล้ว เพราะว่าได้ทำเต็มที่ที่สุดแล้วค่ะ แต่พอหนังฉายปุ๊บมี คนชื่นชมมาก ทุกคนรัก ออกจากโรงมาแล้วยิ้ม มีความสุขก็เอ๊ย ดีใจมากเลยค่ะ ตอนที่ถ่ายอยู่ที่เกาหลีเหนื่อยมากค่ะ ไปเกาหลีเหมือนจะได้ไปเที่ยวใช่ไหมคะ แต่จริง ๆ แล้วเที่ยวน้อยมาก ๆ ทำงานกันหนักมาก ๆ สภาพอากาศก็หนาวมาก ถือเป็นการ  ทำงานที่หนัก ที่สุดเลยค่ะ แต่มันก็สนุกด้วย เพราะเรา  ไปกันแค่นิดเดียว มีคนไทย ประมาณ 20 คนเองค่ะ ไปเหมือนเป็นครอบครัว อยู่ด้วยกัน ทำอะไรด้วย กันหมดค่ะ

ได้เยอะเลยค่ะ หนูไม่เคยไปต่างประเทศมา   ก่อน ไปถึงก็ได้หลายอย่างเลย ทั้งความแปลก  ตา ได้ภาษาด้วย เพราะว่าอยู่ตั้ง 2 เดือน ได้เพื่อนใหม่ ได้เรียนรู้วัฒนธรรมของประเทศเขา ได้เห็นการทำงานในรูปแบบใหม่ เพราะเราไม่เคยเล่นหนังมาก่อน มีความรับผิดชอบมากขึ้น เพราะเราต้อง ไปอยู่กับพี่ๆทีมงาน ไม่มีแม่ไปด้วยค่ะ ก็มีโฮมซิกบ้างเล็กน้อย จะคิดถึงบ้าน ช่วงแรกกับช่วงจะกลับค่ะ แต่พอวันสุดท้ายที่จะกลับจริง ๆ กลายเป็นว่ายัง ไม่อยากกลับเลย อยู่ต่ออีกนิดได้ไหม ประมาณนี้ค่ะ

อุ๊ย อยากให้เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ก็ไม่กล้า  คาดหวังนะคะ คือถ้าหวังมากไปตกลงมาแล้วมันจะเจ็บ ตอนนี้ก็ลุ้นไปเรื่อย ๆ ได้แค่ไหนก็ดีใจแล้ว เพราะเกิน 50 ล้านก็ดีใจจะแย่แล้วค่ะ เวลาใครเรียกนางเอกร้อยล้านก็รู้สึกอยากให้เป็นอย่างที่เขาพูด เหมือนกันนะคะ เป็นแล้วก็ดีใจค่ะ คุณพ่อคุณแม่จะภูมิใจมาก โดยเฉพาะคุณแม่นี่อยากให้เป็นค่ะ เขาดีใจมากแล้วบอกว่า ลูกทำได้แล้วนะ ฝันของหนูเป็นจริงแล้ว เราก็ดีใจ แต่ก็ไม่อยากให้เอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่นมากกว่าค่ะ อยากให้มองตรงที่ หนูเป็นหนูค่ะ

ทางบ้านคอยเน้นเรื่องอะไรเป็นพิเศษบ้างเมื่อเราเข้าวงการ?

เข้าวงการตั้งแต่อายุเท่าไร?

เข้าวงการตั้งแต่ 6 ขวบ เล่นเป็นตัวประกอบ แต่ถ้าเล่นจริง ๆ ก็ตอนอายุ 12 ค่ะ เล่นละครเรื่อง “น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์” เข้าวงการก็สนุกดีค่ะ ถึงจะไม่ได้ เปรี้ยง แต่พอทำมาเรื่อย ๆ ก็เหมือนได้ฝึกอะไรหลาย ๆ อย่างค่ะ ทั้งความเป็นผู้ใหญ่ รู้สึกว่าเรารับผิดชอบได้ดีกว่าคนอื่น รู้จักแบ่งเวลา และมีความพยายามมากกว่าคนอื่นประมาณนี้ค่ะ ถามว่าเหนื่อยไหม มันก็เหนื่อยบ้าง แต่พอเราทำปุ๊บแล้วผลตอบรับออกมาดีมากอย่างที่เป็น อยู่ตอนนี้ มันเหมือนหายเหนื่อยไปเลย เกินคุ้มจริง ๆค่ะ ก็มีบ้างที่รู้สึกว่า ทำไมเราไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ แต่เราก็ได้ตรงนี้มาแทนค่ะ ก็ได้ประสบการณ์   อีกแบบที่เพื่อน ๆ อาจจะไม่ได้มีเหมือนเราก็ได้ แต่เวลาว่าง ๆ ก็ติดต่อเพื่อน ๆ ไปเที่ยวด้วยกันบ้างค่ะ

เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย มีอุปสรรคอะไรบ้าง?

อุปสรรคที่ตัวเองเลย คือหนูขี้เกียจค่ะ ชอบพูดว่าไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลย ไม่จริงหรอกค่ะ ยังนั่งเล่นอยู่ ยังมีเวลา อย่างกลับบ้าน 4 ทุ่ม นั่งเล่นคอมพ์ ถึงเที่ยงคืน เอาเวลาตรงนั้นมาอ่านหนังสือดีกว่าไหม เพราะฉะนั้นอุปสรรค ก็คือตัวเราเองค่ะที่ขี้เกียจ ชอบอ้างโน่นอ้างนี่ เดี๋ยวก่อนๆอยู่เรื่อยค่ะ ที่ผ่าน มาก็ขาดเรียนไม่บ่อยหรอกค่ะ  อย่างตอนถ่ายบังเอิญได้ถ่ายช่วงปิดเทอม แต่ช่วงนี้ก็ขออาจารย์ เพราะว่า ต้องโปรโมตหนังเยอะมาก จนอาจารย์บ่น ก็ต้องทำจดหมายลาให้เขาเข้าใจแล้วก็ตามการเรียนให้ทันค่ะ

มันไม่ไหวไม่ได้ค่ะ งานก็ต้องทำ เรียนก็ต้องเรียนค่ะ ต่อให้ไม่ไหวจริง ๆ ก็ต้องทำค่ะ ต้องพยายามให้ถึงที่สุด ถามว่าอยากเรียน ต่อไหม อยากเข้ามหาวิทยาลัยดี ๆ ไหม ถ้าใช่ก็ต้องทำ อยากทำงานไหม อยากให้พ่อแม่ภูมิใจไหม ถ้าใช่ก็ต้องทำค่ะ แต่ไม่ได้รู้สึก หนักนะ เฉย ๆ หนูเป็นคนเรื่อยเปื่อยด้วยค่ะ เป็นแบบชิล ชิล อะไรก็ได้ งานมาก็ทำค่ะ เรียนก็เรียน จริง ๆ แล้วมันก็ไม่ถึงขนาด หนักมากจนรับไม่ไหว

มีคณะที่อยากเข้าคือ อักษร จุฬาฯ ค่ะ แต่ไม่รู้จะเข้าได้หรือเปล่า ตอนนี้รอแอดมิชชั่น ส่วนคะแนนแกตผ่านแล้ว แต่ถ้าจะเข้าอักษร ภาษาจีนของหนูแย่มาก ข้อสอบก็ยากมาก แต่ก็ยังหวังอยู่ รอแอดมิชชั่นกลาง แล้วก็รอสอบแกตแพดครั้งสุดท้ายค่ะ หนูชอบภาษา ชอบพูด อยากพูดได้หลายภาษา ชอบพูดกับคนไปทั่วค่ะ อย่างที่เรียนอยู่ตอนนี้คือ ศิลป์-จีน เพราะคิดว่าภาษาจีนในอนาคตอาจจะ ต้องใช้เยอะค่ะ แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้เก่งมาก แต่ก็มีดูไว้เยอะค่ะ มีที่วิทยาลัย ดุริยางคศิลป์ด้วยค่ะ แต่ก็ยากอีกเหมือนกัน เพราะหนูร้อง ได้อย่างเดียว แต่ไม่รู้เรื่องโน้ตเลย

หนูไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ เพราะอยู่โรงเรียนหญิงล้วนด้วย เลิกเรียนสามโมงสิบห้า แม่หนูรออยู่หน้าโรงเรียนแล้ว ไม่เจอใครเลย อย่างตอนมาทำงานก็อยู่กับพี่ ๆ เขาตลอด แบบว่าเป็นไข่ในหินสุด ๆ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆด้วย ถ้าไปเดี๋ยวแม่ไปด้วย เพิ่งจะช่วง ม.5 ม.6 นี้เองค่ะถึงจะปล่อยให้ไปเที่ยว กับเพื่อน ๆ ได้บ้าง อย่างที่สยามหนูก็ไม่ค่อยได้ไป นับครั้งได้เลยค่ะ ถ้าจับ หนูไปปล่อยสยาม หนูคงหลง

ตอนนี้เริ่มบอกแล้วค่ะว่าทำไมไม่มีใครมาจีบเลยล่ะลูก ก็แม่เฝ้าหนูขนาดนี้ ใครจะมาล่ะคะ บ้านก็อยู่ไกลด้วย แล้วก็ทำงานวงการบันเทิง แต่แม่เขาก็ เป็นห่วง เพราะมันจะมีคนที่ทั้งดีและไม่ดีเข้ามา และหนูเป็นคนที่เชื่อคนง่าย ด้วยค่ะ ถ้าไม่ดีเข้ามาก็เตลิดเลย

จริง ๆ มีนะคะ แต่หนูรำคาญมากกว่า ไม่ชอบคนที่ตื๊อ ๆ แบบโทรฯมาจิก พูดมาก ก็มีทั้งที่ทำงานและก็เพื่อนกัน พูดดูเหมือนเยอะเลยใช่ไหมคะ 2 คนเองพี่ ทั้งชีวิตที่ผ่านมามีคุยด้วย 2 คน แต่หนู   ขี้รำคาญก็ตัด ๆ ไปหมด ไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้ค่ะ แบบว่าโทรฯมาเหมือนกินยาหลังอาหารเลย ไม่ต้องโทรฯบ่อย หนูไม่ใช่คนหวาน ๆ นะคะ จุกจิกมากไปก็ไม่ชอบ จริง ๆ แล้วหนูชอบคนที่อบอุ่น ชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ค่ะ คาแรกเตอร์ประมาณ พี่ก้อง-สหรัถ

ต้องพัฒนาอีกเยอะค่ะ เพราะในวงการมีคนเก่ง ๆเยอะ คนที่มาใหม่ก็เยอะ   ถ้าเราไม่พัฒนาตัวเอง สัก  วันหนึ่งอาจจะหายไปก็ได้ ถ้ามีโอกาสก็อยากทำ ทุกอย่างในวงการบันเทิงเลยค่ะ ส่วนที่อยากทำที่สุดตอนนี้คือพิธีกรรายการ ท่องเที่ยว เพราะชอบเที่ยว อย่างเวลาได้ไปต่างประเทศหรือต่างจังหวัด จะชอบมาก โอ๊ย ปลื้มใจ ถ้าเราเป็นพิธีกรเราก็จะได้แชร์ความสนุก ให้คนดูด้วย แต่งานพิธีกร ก็เคยทำตอนเด็ก ๆ นะคะ เป็นรายการเด็ก เคยทำตอนสองตอนค่ะ งานเบื้องหลังก็อยากค่ะ แล้วก็อยากเป็นนักเขียน หรืออย่างดีเจก็ชอบ อยากทำแบบ   เอเชี่ยน เคานท์ดาวน์