ถาม

สวัสดีครับ  ผม รอน  AF 5 ภัทรภณ  โตอุ่น ครับ ก็สำหรับหลังจาก ที่รอนได้มีโอกาสเข้าบ้าน  AF แล้วก็ออกมาจากบ้านได้มีโอกาสทำงาน วงการบันเทิงเยอะมาก ก็มีโอกาสได้ทำอัลบั้มร่วมกับเพื่อนๆ  มีโอกาสได้ ร้องเพลง มีเพลงเป็นของตัวเอง มีโอกาสได้ทำในสายงานการนักร้อง เยอะแยะ  และตอนนี้เองรอนก็มีโอกาสได้มาทำงานทางด้านการแสดง มากขึ้น  เริ่มจาก ตอนนี้เลย  ก็กำลังจะมีหนังเรื่อง  อีนางเอ๊ย....เขยฝรั่ง   ซึ่งเป็นหนัง เรื่องแรกของรอนด้วยกำลังจะเข้าฉายแล้ว แล้วตอนนี้ก็ได้ ถ่ายละครอยู่ด้วย  ซึ่งก็ค่อยๆ จะทยอยออกมา  สำหรับใครที่ติดตามอยู่ก็จะมี เรื่อง  น้องใหม่...ร้ายบริสุทธิ์   เป็นหนุ่มสุพรรณพูดเหน่อ  เป็นอีกบทบาท ที่ยากเหมือนกัน  เพราะส่วนตัวแล้วพูดภาษาสุพรรณไม่ได้  อันนี้ก็เป็นอีก หนึ่งอันที่ ท้าทายความสามารถมากๆ ส่วนในช่วงพฤษภาคมซึ่งเป็น ช่วงเดียวกับที่ หนังอีนางเอ๊ย...เขยฝรั่งกำลังจะเข้า รอนก็จะมีละคร เหมือนกัน  เรื่องเรือนหอ รอเฮี้ยน รับบทเป็นหนุ่มที่เพิ่งกลับจากเมืองนอก  คาแรกเตอร์ก็ฉีกกันหมดเลย  แล้วก็กำลังจะเปิดละครเรื่องใหม่เรื่องต้มยำ ลำซิ่ง  เป็นละครเพลง และอีกเรื่องรักสุดปลายฟ้า  ก็มีโอกาสได้หันมาทาง ด้านการแสดงมากขึ้น  ก็ขอบคุณผู้ใหญ่ด้วยที่ให้โอกาส ก็อยากให้ลอง ติดตามดูครับ

ครับตอนนี้ 7 วันก็ทำงานทุกวัน ด้วยความที่ถ่ายละครถ่ายพร้อมกันหลายเรื่องแล้วก่อนหน้าก็ถ่ายหนัง อีนางเอ๊ย..เขยฝรั่ง แต่ตอนนี้ก็หนังเตรียมจะเข้า ก็ต้องแบ่งเวลาไปโปรโมทหนังควบคู่กันไปด้วย 

พูดถึงหนังเรื่องแรกในชีวิตที่รับบทเป็นพระเอกด้วย “อีนางเอ๊ย...เขยฝรั่ง” คาแรคเตอร์เป็นอย่างไรบ้าง

มีฝรั่งเข้ามาใช้ชีวิตกับผู้คนในหมู่บ้านมากขึ้น ค่านิยมที่จะมีสามีเป็นฝรั่ง มากขึ้น  ผู้หญิงในหมู่บ้านไม่ว่าจะเป็นสาวรุ่นไหนทุกคนก็อยากมีสามี เป็นฝรั่งกันหมด  เด็กๆ เวลาเล่นละครกันก็ถ้าทำตัวแบบนี้ ฉันจะไปเอา ผัวฝรั่ง  แม้แต่เด็กๆ ตัวเล็กๆ ก็มีค่านิยมแบบนี้เกิดขึ้น  แม้กระทั่งแฟนของ เพื่อนเรายังทิ้งเพื่อนเราไปหาสามีฝรั่ง  รวมถึงพี่สาวของแฟนเราก็ไป แต่งงาน กับฝรั่ง แล้ว แววดาวแฟนของเรา จะทิ้งเราไปแต่งงานกับฝรั่ง หรือเปล่า  เกิดความรู้สึกนี้ขึ้นกับตัวคาแรกเตอร์ของเรา  บุญมากเลยคิดว่า ไม่ได้ละ  เราต้องรีบกลับมาพัฒนาตัวเอง  พัฒนาเพื่อนๆเรา หนุ่มชาวอีสาน ให้เทียบเท่ากับพวกฝรั่งให้ผู้หญิงเห็นว่าหนุ่มอีสานก็มีดี ซึ่งในความรู้สึกลึกๆ แล้วมาร์คเองก็จะมีความเป็นผู้นำ มีความตั้งใจที่จะพัฒนาหมู่บ้าน ก็เลยลุกขึ้นมาปฏิวัติหนุ่มอีสานให้สาวๆ ได้รู้ว่า เออ เราก็ไม่ได้สำมะเลเทเมา เจ้าชู้อย่างที่ใครเข้าใจนะ แบบว่าหนุ่มอีสานก็มีอะไรดีสู้ฝรั่งได้ 

ครับก็นอกจากเรื่อง เขยฝรั่ง ที่เข้ามามีอิทธิพลกับคนอีสาน กับในหมู่บ้านแล้ว ตัวหนังก็จะพูดถึงเรื่องราวความรักของบุญมากกับ แววดาว (รับบทโดยเปรี้ยว AF 2) คนนี้จะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วโตมาด้วยกัน  มันก็พัฒนาความสัมพันธ์อยู่ด้วยกันจาก เป็นเพื่อนกันแซวกันมาแล้วก็รักกัน อย่างด้วยตัวของแววดาวที่เขาเป็นสาวอีสาน  เขาก็จะมีความแก่นอยู่ในตัวอยู่แล้ว กล้าได้ กล้าเสีย  ก็จะมีขี่ควายบู๊ๆตามประสาสาวอีสาน ก็รู้สึกว่าอยู่ด้วยกันมาก็เริ่มรู้สึกชอบ  พอบุญมากได้เข้าไปเรียนที่กรุงเทพฯมา 6 ปี  กลับมาเจอแววดาวที่โตขึ้นเขาสวยขึ้นน่ารักขึ้น  เลยรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้แหละที่เราชอบ  ก็จะมีแซวเหมือนคู่รักคู่กัดกัน ถ่ายทอดออกมาก็ดูน่ารักดี  มันถ่ายทอดอารมณ์ของชาวอีสาน  ด้วยความที่จริงใจ เวลาจีบก็จีบกันตรงๆ มันก็เลยรู้สึกว่าน่ารัก ไปอีกแบบ ซึ่งในความจริงแล้วตัวบุญมากเป็นคนที่รักจริงหวังแต่งมาก รักแววดาวแต่ติดอยู่ที่ตรงแม่มะลิ  เป็นแม่ของแววดาว  ซึ่งเขาเห็นว่าเราไม่เอาไหน  วันๆ อยู่แต่สมาคมควายด่อน ก็จะมีเพื่อนๆคือพี่เหลือเฟือ  ดื่มเหล้ากันบ้าง เขาเลยเห็นว่ามัน ไม่ได้เรื่อง เขาก็เลยไม่อยากให้ลูกสาวเขามายุ่งกับเรา  เขาอยากให้ลูกสาวเขาได้กับคนที่ดีๆ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งอันที่อยากให้แม่เขา เห็น  เพราะฉะนั้นเราต้องพิสูจน์ว่า  สมาคมควายด่อนเพื่อนเราและเราก็มีดีนะ  ไม่ใช่สักแต่ว่ากินเหล้าอย่างเดียว

.   ความรู้สึกที่มีโอกาสได้รับบท  บุญมาก  ในเรื่องอีนางเอ๊ย...เขยฝรั่ง   คือ รอน อยากจะบอกว่า ตอนเห็นบทเห็นตัวหนังสือทีแรก ตกใจ เพราะบทเยอะมาก  คือจริงๆ เรามาจากสายนักร้อง AF  เริ่มทำงานทางการแสดงพร้อมๆ กันหมด ไม่ว่าละครหรือว่าหนัง  อย่างแรกเลย   เรื่อง อีนางเอ้ย...เขยฝรั่ง  ไปแคสติ้ง พูดอีสาน  ด้วยความที่เป็นคนภาคกลางพูดภาษาอื่นไม่ได้เลย ยกเว้นภาษาภาค กลางและภาษาอังกฤษ  บอกได้เลยว่าเครียดมาก คือเรายังไม่มีประสบการณ์ ทางด้านการแสดง  แล้วหนังก็เป็นหนังเรื่องแรก  รับบทเป็นพระเอก  ทุกคนใน เรื่องพูดภาษาอีสานได้หมดยกเว้นผม แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นพระเอกอีก มันก็รู้สึกกดดันเรามาก

มาก  เราเป็นคนกรุงเทพ เราจะสามารถถ่ายทอดอารมณ์ของเด็กอีสานได้ดี ขนาดไหน  เพราะตัวเราก็ไม่ได้มีโอกาสได้มีญาติหรือได้รู้จักกับชีวิตของ ชาวอีสาน  คาแรกเตอร์ของบุญมากที่เป็นเด็กอีสาน เป็นคนซื่อ มันจะซื่อออกมา แบบไหน  จะนำเสนอในมุมมองใด  เพราะการที่เราได้รับบทนี้ ถือว่าเราได้รับ เกียรติให้เป็นตัวแทนเด็กหนุ่มชาวอีสาน  ต้องเริ่มทำการบ้าน ตอนแรกก็คุยกับ ผู้กำกับว่าทำอย่างไงดี ถ้าภาษาอีสานผมว่ามันน่าจะมีปัญหา  ก็เลยไปอยู่กับ ชาวบ้าน ได้คลุกคลีกับชาวอีสาน  สิ่งที่สัมผัสได้เลย  คือ ใจ  ชาวบ้านน่ารักมาก  แล้วก็รู้สึกว่า ตัวละครตัวนี้มีเสน่ห์มาก  ความกดดันนี่ทิ้งไปให้หมดเลย  ตั้งใจเลย ว่า เราเป็นตัวแทนให้หนุ่มอีสานได้ดีขนาดไหน  เสน่ห์ของมันอยู่ที่ความซื่อ  ความจริงใจ  มีความทะเยอทยาน รู้สึกว่า ด้วยบุคลิกตัวเราเป็นคนที่มีรอยยิ้ม ตรงนี้อยู่ด้วย เลยทำให้บทมันดูน่ารักมากขึ้น  ดูเป็นเด็กที่จริงใจ  ตั้งใจ  แล้วก็น่ารัก  เป็นคาแรกเตอร์หนึ่งที่ผมดีใจที่มีโอกาสได้เล่น  น่ารักมาก

เป็นหนุ่มเมืองกรุงแต่ต้องแปลงร่างเปลี่ยนลุคส์ให้กลายเป็นหนุ่มอีสาน

ถาม

ครับก็มีหลายฉากอยู่เหมือนกัน ก็จะมีฉากขี่ควาย บุญมากต้องเป็นคนขี่ แล้วแววดาวนั่งข้างหน้า  แต่มันยากที่ต้องแซวด้วย ต้องกุ๊กกิ๊ก  แต่ประเด็น คือคุณควายไม่ค่อยจะเป็นใจเท่าไหร่  ในฉากที่ถ่ายส่วนใหญ่จะเป็น เถียงนาซึ่งเราต้องให้ควายเดินไปในทุ่งนาด้วย ต้องตีเขาด้วย ต้องบังคับ เขาด้วย   ต้องจำบท ต้องกุ๊กกิ๊ก บางครั้งเขาหันตูด  อย่างที่บอก เด็ก สัตว์ สลิง ที่ทำงานยากก็เจอมาแล้ว ไอ้ด่อน (ควายเผือก) นี่แหละ  ไดอาล็อค ได้แล้ว ทุกอย่างพร้อม กลับหยุดเดินซะงั้น  หงุดหงิดบ้าง วิ่งลงไปในทุ่งนา งอแง  ด่อน  เขาจะป็นผิวเผือกมันขาว  เพราะผิวเขาบางเขาก็จะหงุดหงิด งอแงตลอด นานๆ ไปเริ่มไม่เสร็จสักที หลายๆคัทก็งอแง ส่วนกับพี่เปรี้ยว ยอมรับช่วงแรกก็เกร็งๆเป็นธรรมดา  ผมเกร็ง แต่พี่เปรี้ยวจะไม่เกร็ง  แต่ด้วยความที่พี่เปรี้ยวเขาเป็นคนที่น่ารักอยู่แล้ว เขามีบุคลิกที่ช่วยให้ เราสมูทมากขึ้น  เขาจะบอกเอาเลยๆ พี่เปรี้ยวช่วยรอนได้เยอะ  แล้วยิ่งต้อง มองตากัน รอนก็จะตัวแข็งเลย

เป็นเรื่องธรรมดา  ผมยังใหม่และซีนที่ถ่ายเป็นซีนต้นๆ ที่เริ่มต้นถ่ายทำ  ก็ยังเกร็ง พอถ่ายก็เขิน เป็นผู้หญิงด้วยเลยอาย ก็เป็นฉากกึ่งๆ เลิฟซีนกับพี่เปรี้ยวในน้ำ เป็นฉากที่ลงไปในน้ำกับแววดาว ก็พูดได้ว่าเป็นฉากกุ๊กกิ๊กกัน  มีเตรียมบทมา แต่ผู้กำกับ ให้นอกบท (หัวเราะ) มีมาแอบบอกเราว่า ต้องแบบนี้นะ เตี๊ยมกันไม่ให้พี่เปรี้ยวรู้ ก็จะได้เขินจริงๆ  ซึ่งเบื้องหลังในฉากนี้ จริงๆ แล้ว พี่เปรี้ยวว่ายน้ำไม่เป็น และบ่อก็ลึกประมานหนึ่งเลยทีเดียว    เราต้องคอยเซฟเขา เพราะเขาว่ายน้ำไม่เป็น  ข้างล่างจะมีเหล็ก และพี่เปรี้ยวก็จะจับเหล็กอยู่  ซีนนั้นถ่ายอยู่ในน้ำทั้งวันและก็เป็นหน้าหนาว  ผมมือเปื่อยหมดเลย เพราะต้องมีฉากโดดลงอยู่ในน้ำ ทั้งวัน จริงๆ แล้วเป็นคนสบายๆ มาถ่ายงานต่างจังหวัดก็ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศมากกว่า ในฉากนี้ นอกจากจะมีไดอาล็อคหวานๆ อากาศเย็นแล้ว ตัวผู้กำกับเองก็มีไอเดียเกี่ยวกับท่ากระโดดแบบหนุ่มอีสานด้วย  ตอนที่รอนโดดครั้งแรกโดดเหมือนท่าฟรีสไตล์  นึกว่าหนุ่มเกาหลี (หัวเราะ) พี่เก่งก็บอกว่า คิดถึงอารมณ์ที่ว่ากลับมาอีสานต้อง โอ้วโฮ้ย  !! ทุ่งนา โดดแบบตู้มเลย ไม่มีท่า  สำหรับฉากโดดน้ำนี่ก็มีหลายเทคอยู่ครับ โดนไป 5-6 เทค  นี่แค่โดดน้ำ  ก็ต้องขึ้นมาเป่าผมใหม่ให้มันแห้ง แล้วก็โดดลงไปใหม่

ได้ข่าวว่าหนังเรื่องแรกมีเซอร์ไพรส์โชว์อวัยวะด้วย

เป็นคนไม่ซีเรียสอะไรอยู่แล้ว แต่วันนั้นก็แค่ไม่พยายามทานส้มตำปลาร้า  แต่นางเอกจะจัดเต็มตลอด แกล้งตลอด  ไปถ่ายทำครั้งนี้ ได้มีโอกาสอยู่กับ ชาวบ้าน  ชาวบ้านก็จัดปลาร้าตลอด อร่อยมาก ผมเป็นคนที่ทานปลาร้าอยู่แล้ว มันเป็นรสชาวบ้าน  มันจะไม่เหมือนรสชาติในเมืองกรุง พอกินแล้วได้อารมณ์ จริงๆ ติดใจมาก พอไปก็เดินไปหายายที่เป็นเจ้าของบ้าน  เขาก็จะตำนู่นนี่มาให้ ไม่กินมีงอน  ป้าเขาจะงอน เขาจะบอกอันนี้สำหรับพระเอก อันนี้สำหรับนางเอก อันนี้สำหรับผู้กำกับ  เขาจะเดินมาเช็คว่ากินของเขาไหม ถ้าไม่กินงอนเลย  ต้องพูดให้เขาได้ยินว่าเดี๋ยวเอาใส่ถุงเอากลับไปกินที่โรงแรม  เขาจะได้ไม่น้อยใจ เดี๋ยวเขางอน (หัวเราะ)

มาถึงฉากดราม่า  ฉากที่ต้องเค้นอารมณ์ อันนี้เป็นอีกฉากที่รอนเครียดเหมือนกัน  คือฉากเป่าแคน  ตัวพระเอกต้องเป่าแคนเพื่อเป็นการสื่ออารมณ์  ไม่ว่าจะเป็น อารมณ์ทุกข์  สุข  เศร้า  ก็จะต้องเป่าแคน แล้วก็มีฉากที่ต้องเป่าแล้วซึ้งด้วย  ต้องเล่นไปแล้วดราม่า  เป่าไปก็กังวล ไหนจะมุมกล้อง  แล้วก็ต้องอยู่ในอารมณ์ ของการแสดงความรู้สึกด้วย พูดเรื่องการเป่าแคนก่อน แคนจะมีทั้งดูดและเป่า แล้วไหนจะต้องปิดรูด้วยไหม พี่เก่งผกก.ก็จะให้วิธีการเป่าแคนมาเป็นยูทูปเลย

พูดถึงหนัง “อีนางเอ๊ย...เขยฝรั่ง”

หนังเรื่องนี้ตัวบทชนะเลิศ โครงการไทยแลนด์สคริปต์โปรเจ็กต์ที่จัดโดย พี่อุ๋ย นนทรีย์ พี่ต้อม เป็นเอก จากจำนวนที่ส่งเข้ามาทั้งหมดมี 900 ทรีทเมนต์  มีรางวัลการันตีขนาดนี้  เลยไม่อยากให้คนมาคิดว่ามันแค่หนังอีสาน  อยากให้ลองมาดูว่าทำไมบทของหนังเรื่องนี้ถึงได้รับรางวัลไทยแลนด์สคริปต์ โปรเจ็กต์ ก็อยากให้ลองดู รับรองหลายๆ คนที่ดูแล้วต้องบอกว่าสมแล้วที่ได้รับรางวัล มาถึงผู้กำกับของเรา  พี่เก่ง  ชิโนเรศ ผม มาเล่นหนังเรื่องแรก ก็ไม่รู้ว่าผู้กำกับ คนไหนอะไรยังไง  แต่พี่เก่งน่ารักมาก พี่เก่งใจดี  เป็นคนที่ทำงานแล้วด้วยสบายใจ  มีอะไรก็จะบอกเลย  ทำแบบนี้นะอย่างนี้นะ  ทำงานด้วยแล้วไม่เกร็งเลย  รู้สึกว่า มาเจอผู้กำกับแล้วผู้กำกับต้องเหี้ยมๆ เพราะต้องคุมงานด้วยอะไรด้วย  แต่พี่เก่ง ไม่ใช่เลย พี่เก่งเป็นคนที่น่ารักมากๆ แล้วดูแลผมได้ดีด้วย รวมทั้งการที่ได้ร่วมงาน กับนักแสดงรุ่นใหญ่ที่เขาเรียกว่าดารารุ่นเดอะหลายคนมาก ซึ่งแต่ละคนล้วนเป็น คนที่ผมได้เคยเห็นตอนเด็กๆ ผ่านหน้าจอต่างๆ 

ติดใจครับ   อย่างที่บอกไปตัวผมเองก็ชอบงานการแสดงอยู่แล้ว  เรื่องบทใน ความรู้สึก ผมมันเป็นเรื่องละเอียด  ก็อาจจะยังไม่รู้ว่า อยากเล่นบทแบบไหน  แต่อยากได้บทที่ผู้ใหญ่เห็นว่าเหมาะกับคาแรกเตอร์ของเรา  เพราะว่าถ้าบอกว่า อยากเล่นแบบไหนผมก็ไม่รู้จะบอกว่ายังไง    สมมติถ้าบอกว่าอยากเป็นพระเอก ก็ต้องบอกอีกว่าเป็นพระเอกแบบไหนแนวไหน  ก็แล้วแต่ละกันว่าตัวเราจะเหมาะ กับงานตัวไหนที่ผู้ใหญ่เขาเห็นความสามารถเราสามารถเล่นได้  มันเข้ากับ คาแรกเตอร์  ต้องดูอีกทีว่าเรามีความสามารถที่จะเล่นได้แค่ไหน   สำหรับผมแล้ว ชีวิตถามว่าเปลี่ยนไหม เปลี่ยนแน่นอน  ได้มีโอกาสมาทำงานในสิ่งที่เรารัก จากตอนแรกไม่ได้คิดว่าเราจะมีโอกาสมาทำด้านการแสดง  แต่เรามาในสาย นักร้องรักในการร้องเพลง  พอถึงๆ จุดๆ หนึ่งมีผู้ใหญ่มาเห็นว่าลองให้โอกาส น้องตรงนี้ดู  แล้วมันก็เป็นโอกาสที่ดีพอเราเริ่มทำเราก็รู้ว่ามันเป็นศาสตร์ที่มีเสน่ห์ ก็ดีใจที่มีโอกาสได้มาทำงานตรงนี้