บทประพันธ์โดย : แม่ย่านาง (นันทนา วีระชน)ล

บทโทรทัศน์โดย : อาณาจินต์

กำกับการแสดงโดย : เบิร์ด-ภูมิภัทร สังวาลวรกุล

ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี เวลา 20.10 น. ทางช่อง ONE31

เรื่องย่อละคร สางนางพราย

ที่บ้านพักข้าราชการในกองเรือยุทธการ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี เมธาวลัย หรือ เมธ์ นักโบราณคดีสาว ลูกสาวคนเดียวของ พลเรือเอกมรุต ผู้บัญชาการกองทัพเรือ ถูกเรียกตัวกลับมาประจำพื้นที่แถบตะวันออกโดยด่วนจากข่าวการค้นพบซากเรือโบราณใต้ทะเลที่จ.ระยอง ก่อนที่จะย้ายไปประจำไซต์เมธาวลัยจึงถือโอกาสใช้เวลาอันน้อยนิดพักผ่อนอยู่กับครอบครัว แต่ ฉวี แม่บ้านคนสนิทของเมธาวลัยที่เลี้ยงเธอมาแทนอารีย์ แม่ของเมธาวลัยที่เสียชีวิตไปตั้งแต่เมธาวลัยยังเด็กเกิดเป็นห่วง ไม่อยากให้ออกไปทำงานไกล ๆ อีกเพราะตั้งแต่เป็นนักโบราณคดีมาเมธาวลัยก็ต้องตระเวนไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำจนแทบไม่ได้อยู่บ้าน ฉวีอยากให้เมธาวลัยทำงานเป็นหลักแหล่ง แต่งงานสร้างครอบครัวเหมือนที่ผู้หญิงควรจะทำ แต่เมธาวลัยกลับคิดว่าการให้ผู้หญิงแต่งอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนเป็นแม่บ้านเป็นความคิดที่ล้าสมัยแล้ว และเธอก็รักอาชีพของตัวเองมากจึงขอทำงานที่ระยองให้เสร็จก่อนแล้วจะพิจารณาอีกที

ระหว่างที่พักอยู่บ้านที่สัตหีบ เมธาวลัยออกไปวิ่งริมทะเลแล้วเจอกลุ่มนายทหารนาวิกโยธินกำลังอยู่ระหว่างการวิ่งออกกำลังกายเหมือนกันร้องเพลงแซว เธอรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าตัวครูฝึกที่เป็นตัวตั้งตัวตี เลยหนีกลับมาบ้าน แต่กลับมาเจอ เรือเอกประสุต ครูฝึกคนนั้นอีกครั้งที่บ้านตัวเอง พร้อมกับ นพพันธ์ เพื่อนรุ่นน้องของประสุต มรุตแนะนำให้เมธาวลัยรู้จักว่าเขาเป็นครูฝึกนาวิกโยธินกับทำงานเป็นหน่วยจู่โจมใต้น้ำ ที่เรียกกันว่ามนุษย์กบ หรือ SEAL เป็นคนมีฝีมือมาก แต่เมธาวลัยกลับไม่ชอบขี้หน้าประสุตไปแล้วเลยได้แต่พูดจาเหน็บประสุตไปมา ประสุตก็ไม่ปลื้มเมธาวลัย จึงพูดจาทำนองว่าเขาก็ไม่สนผู้หญิงอย่างเธอ ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มต้นได้ไม่ค่อยดีนัก เมธาวลัยหงุดหงิดหนีขึ้นห้องตัวเองไปโดยไม่รู้เลยว่าประสุตถูกเรียกมารับคำสั่งจากมรุต ให้ไปประจำที่ระยองเพื่อช่วยงานสำรวจโบราณวัตถุใต้น้ำ ที่เดียวกับที่เมธาวลัยต้องไป

ประสุตออกเดินทางไปที่ระยองก่อนเพื่อพบกับ ลุงบวบ ชาวประมงท้องถิ่นที่เป็นคนพบซากเรือโบราณใต้น้ำโดยบังเอิญ ลุงบวบให้ข้อมูลเบื้องต้นว่า ก่อนหน้าพื้นที่ตรงนี้ก็เป็นแค่ชุมชนชาวประมง ชาวบ้านออกเรือกันปกติ แต่กลับเกิดพายุรุนแรง ทั้ง ๆ ที่ช่วงเช้าไม่มีวี่แววว่าฝนจะตั้งเค้า ลุงบวบที่ออกหาปลาวันนั้นเกือบเอาชีวิตไม่รอด มีเรือลำหนึ่งแล่นเข้ามาใกล้พยายามร้องขอให้ช่วยแต่ลุงบวบช่วยไว้ไม่ทัน เรือลำนั้นเจอแรงพายุอับปางลง ลุงบวบรอจนพายุสงบ แล้วกลับไปสำรวจบริเวณที่เรือจมอีกครั้งเพื่อช่วยเหลือ แต่กลับไม่พบใครพบแต่ซากเรือโบราณลำใหญ่ทรายใต้น้ำถูกพัดออกไปเผยให้เห็นซากเรือใหญ่ใต้น้ำ มีถ้วยโถโอชามโบราณอยู่ในนั้นเต็มไปหมด

งานของมรุตที่ระยองคือการดำน้ำลงไปกับทีมมนุษย์กบเพื่อนำวัตถุโบราณสำคัญชิ้นหนึ่ง เป็นหัวเรือสลักรูปหญิงสาวสวมชฎาบนหัว ที่ไม่ว่าชาวบ้านจะพยายามนำขึ้นมากี่ครั้งก็นำขึ้นมาไม่ได้ ต้องมีเหตุติดขัด หรือเหตุการณ์ประหลาดทำให้คนที่เกี่ยวข้องต้องเลิกการเก็บกู้กลางคัน ประสุตฟังแล้วไม่อยากจะเชื่อ แต่ลุงบวบบอกให้ระวังตัว ให้จุดธูปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอให้งานราบรื่น ประสุตยอมทำตามเพื่อความสบายใจ แต่ขณะที่ไหว้ก็รู้สึกถึงลมพัดแรงมาปะทะหน้า มีเสียงร้องไห้ดังมาไกล ๆ ประสุตพยายามถามว่ามีใครได้ยินเหมือนตนหรือไม่ก็ไม่มี จึงตัดสินใจลงไปทำภารกิจใต้น้ำ เริ่มแรกการลงไปเก็บกู้วัตถุโบราณใต้น้ำดูจะเป็นไปได้ดี ทว่าเมื่อประสุตดำลงไปใกล้ซากเรือก็เกิดอาการเหมือนตกอยู่ในภวังค์ราวกับเคยเห็นซากเรือนี้ที่ไหนมาก่อน จนเกือบถูกกระแสน้ำพัดหลุดออกจากกลุ่ม โชคดีที่ประสุตเอาตัวรอดมาได้ แต่สุดท้ายก็ต้องหยุดการเก็บกู้หัวเรือกลางคัน

เมธาวลัยตามมาที่ระยองทันทีในวันถัดมาพร้อมกับ ปกรณ์ รุ่นพี่และ ชนิดา เพื่อนสนิทในทีมกรมศิลป์เพื่อสำรวจและเก็บข้อมูลของซากหัวเรือโบราณ ประสุตแปลกใจที่ลูกสาวนายพลต้องมาทำงานกับเขา เมธาวลัยไม่เชื่อมือประสุตว่าจะทำงานด้วยกันได้ เพราะพลาดมาครั้งหนึ่งแล้วจากการเก็บกู้หัวเรือ แต่หัวหน้าเมธาวลัยบอกว่าทีมของประสุตฝีมือดีที่สุด ถ้าให้ทีมนักโบราณคดีลงไปเองก็ไม่มีใครทำได้ เมธาวลัยถึงยอม แต่ก็เก็บความสงสัยเรื่องหัวเรือชิ้นนั้นไว้ว่าเพราะอะไรถึงเอาขึ้นมายากจนไม่มีใครทำได้ เมธาวลัยดูข้อมูลหัวเรือโบราณลำนั้นจากรูปถ่ายและเอกสารที่ทางกรมศิลป์ฯเก็บไว้ แว่บแรกที่เห็นภาพหัวเรือนั้นสลักพบว่ามันจากไม้ทั้งอัน ดูจากรูปแบบการสร้างเรือที่ถูกถ่ายภาพมาประกอบเป็นเรือจากอารยธรรมโบราณอายุหลายร้อยปีที่ยังระบุไม่ได้ว่าเป็นของอาณาจักรใด แม้จะถูกแช่น้ำมานานจนมีร่องรอยตะไคร่เกาะจับแต่สภาพยังค่อนข้างสมบูรณ์ เมธาวลัยรู้สึกคุ้นตาเรือลำนี้มาก แต่ไม่รู้ว่าเคยเจอที่ไหน

คืนนั้นขณะที่เมธาวลัยนอนหลับอยู่บ้านพัก เธอฝันประหลาดได้เสียงผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้อยู่ริมทะเล ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาหาเธอบอกให้ตามหาให้เจอ จำชื่อนี้ไว้ เมธาวดี ก่อนจะสะดุ้งตื่นตอนเช้าเธอเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ปกรณ์และชนิดาฟัง บอกว่าฝันเหมือนจริงมากและคุ้นชื่อเมธาวดีมาก ปกรณ์คิดว่าเมธาวลัยเหนื่อยจากการเดินทางมากเลยฝันเป็นตุเป็นตะ เมธาวลัยพยายามสลัดความฝันนั้นทิ้งแล้วกลับไปทำงาน

จากการตรวจสอบวัตถุโบราณที่เก็บกู้ได้จากซากเรือ เมธาวลัยพบว่าเป็นศิลปะอาณาจักรเก่าแก่โบราณอายุหลายร้อยปี และมีมูลค่ามหาศาล ลุงบวบที่มาช่วยงานบอกว่า เพราะแบบนี้เขาถึงต้องแจ้งทางการให้เข้ามาในพื้นที่ เพราะว่ามีกลุ่มนายทุนที่จ้องจะงมเอาสมบัติพวกนี้ไปขายในตลาดมืด ประสุตที่ตามมาดูด้วยเตือนเมธาวลัยให้ระวังตัวไว้ ไม่ต้องทำตัวห้าวหาญไปยุ่งกับคนพวกนั้น ถ้าอยากมีชีวิตทำงานพวกนี้ไปนาน ๆ เรื่องความเรียบร้อยผู้ใหญ่จะเป็นคนจัดการ เมธาวลัยเถียงว่าผู้ใหญ่บางคนก็เชื่อไม่ได้ ทั้งสองเกิดการโต้เถียงกันอีก ประสุตท้าให้เธอนั่งเรือออกไปสำรวจด้วยกัน เมธาวลัยตอบตกลงไปโดยไม่ฟังคำเตือนของปกรณ์ที่ให้อยู่รอบนฝั่งเพราะเธอดำน้ำไม่เป็น ประสุตแกล้งพาเมธาวลัยออกไปสำรวจกลางทะเล แล้วทิ้งให้อยู่คนเดียวบนเรือ ประสุตกับทีมหายไปนานจนเมธาวลัยเริ่มกลัว

ท้องฟ้าเริ่มโพล้เพล้ เธอหลบเข้าไปนั่งใกล้ห้องคนขับ แล้วผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย แต่ทันทีที่ดวงตาปิดลง เมธาวลัยก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้แบบเดิมอีก ในฝันเสียงผู้หญิงคนนั้นเรียกชื่อเมธาวลัยให้เดินไปที่หัวเรือ บอกให้มองลงไปในน้ำ ให้ตามหาเธอ เมธาวลัยทำตามที่บอกแล้วทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนมีคนมาผลักตัวเองลงไปในน้ำ แต่ประสุตมาช่วยไว้ได้ก่อน ประสุตต่อว่าเมธาวลัยที่ทำท่าเหมือนจะโดดลงไป เมธาวลัยไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น ประสุตหาว่าเมธาวลัยแต่งเรื่องและต่อว่าว่า ถ้าเมธาวลัยคิดจะมาจับผิดหรือแกล้งอะไรเขาก็ขอให้หยุดแล้วกลับไปทำงานของตัวเอง เมธาวลัยโกรธที่ประสุตไม่เชื่อเธอจะพิสูจน์ให้ดู ประสุตพาเมธาวลัยกลับเข้าฝั่งพร้อมบรรยากาศที่มาคุยิ่งขึ้นระหว่างทั้งสองคน การทำงานวันถัด ๆ มาระหว่างทีมสำรวจกับทีมทหารดูอึดอัดไม่ค่อยราบรื่น จนปกรณ์สังเกตเห็น เมธาวลัยขอตัวไปตรวจวัตถุโบราณที่คลังเพื่อจะหนีหน้าประสุต แต่ทันใดนั้นนพพันธ์ก็วิ่งเข้ามาแจ้งเหตุด่วน

ทุกคนไปรวมกันที่ชายหาดใกล้แหล่งสำรวจแล้วก็แทบช็อก เพราะชาวบ้านเจอศพชาวประมงคนหนึ่งชื่อ ยัง นอนเกยตื้นเสียชีวิตอยู่ที่หาด สภาพศพน่าสยดสยอง คอมีรอยเขียวคล้ำเหมือนถูกบีบอย่างรุนแรงจนกระดูกคอหมุนได้รอบ แววตาเบิกโพลงเหลือกลานคล้ายกับเจอสิ่งที่น่าสยดสยอง ยง ชาวประมงอีกคนที่เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของยังมาดูศพน้องชายก็ทั้งตกใจทั้งเสียใจมาก บอกว่ายังออกไปหาปลากับตนเมื่อวาน แต่จู่ ๆ ก็เกิดพายุกลางทะเล ติดต่อไม่ได้ เช้ามาก็เจอสภาพนี้เสียแล้ว

ตำรวจเข้ามาถึงพื้นที่เพื่อเก็บหลักฐาน บอกกับทางทีมทหารและทีมนักโบราณคดีว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอศพลักษณะนี้ ตั้งแต่ค้นพบซากเรือก็เริ่มมีศพชาวบ้านตายถี่ขึ้น และไม่เคยพิสูจน์ได้เลยว่าตายด้วยสาเหตุอะไร ลุงบวบคิดว่าเกี่ยวกับอาถรรพ์ ต้องมีใครไปหลบหลู่สิ่งที่คุ้มครองเรือไว้ เพราะเรือทุกลำมี แม่ย่านาง คอยปกปักคุ้มครอง แต่ฝ่ายประสุตกลับคิดว่าเป็นอุบัติเหตุมากกว่า ในเมื่อหาข้อสรุปไม่ได้ ทางตำรวจจึงขอกันพื้นที่เอาไว้เพื่อเก็บหลักฐาน ทำให้ทีมสำรวจต้องหยุดงานชั่วคราว เมธาวลัยใช้วันหยุดที่ได้มาแบบไม่ตั้งตัวกลับไปพักผ่อนที่บ้าน ฉวีดูข่าวการเจอศพตายปริศนาที่ระยองจำได้ว่าใกล้ไซต์งานของเมธาวลัยก็เป็นห่วงไม่อยากให้กลับไป เมธาวลัยบอกมันก็แค่อุบัติเหตุ เธอดูแลตัวเองได้

ด้านนายยงหลังจากไปดูศพน้องชายแล้วก็กลับไปที่บ้าน ปรากฏว่า สุทิน นักการเมืองท้องถิ่นกับนายทุนใหญ่ของย่านนั้นมาดักรอพบ สุทินแสดงความเสียใจเรื่องยัง ไม่คิดว่าน้องชายแท้ ๆ ของยงจะต้องมาตายในทั้ง ๆ ที่ยงกำลังทำงานสำคัญคือการลักลอบลงไปงมสมบัติที่ซากเรือนั่นเพื่อมาขาย ยงพูดด้วยความเจ็บใจว่าเขาเตือนยังให้ระวังแล้ว แต่เหมือนมันมีเหตุการณ์ประหลาดทำให้ยังขึ้นจากน้ำไม่ได้ พายุก็เข้าพอดีตนจำต้องเอาชีวิตรอด จึงได้แต่ปล่อยให้น้องตัวเองจมลงใต้ทะเล สุทินพูดปลอบใจยงบอกว่าอย่าไปกลัวมันแค่อุบัติเหตุให้ทำงานต่อไป นึกถึงเงินที่จะได้จากการขายสมบัติเข้าไว้

เมธาวลัยขอร้องให้ฉวีช่วยหาครูสอนดำน้ำให้แต่แล้วก็ต้องอึ้งเพราะครูฝึกที่ว่าคือประสุตนั่นเอง ตอนแรกเมธาวลัยไม่ยอมเรียนกับประสุตจนเขาหาว่าเมธาวลัยขี้แพ้ เธอเลยยอมลองให้เขาสอนดู ปรากฏว่าโดนประสุตสั่งให้วิ่งบ้างเพราะร่างกายไม่แข็งแรง สั่งให้ลองแบกถังออกซิเจนบ้าง จนเมธาวลัยรู้ว่านี่ไม่ใช่พื้นฐานดำน้ำแต่โดนแกล้ง ประสุตสอนเมธาวลัยว่ามันไม่ง่ายที่จะดำลงไป ถ้าเมธาวลัยยังทำอะไรอันตรายเหมือนที่เขาพาออกไปคราวก่อนอีก เขาคงต้องคุยกับพ่อของเมธาวลัย เมธาวลัยบอกงานนี้คือชีวิตของเธอ เธออยากให้ประสุตเข้าใจ ประสุตถึงยอมสอนพื้นฐานการดำน้ำจริง ๆ ให้ แต่ก็เกิดเรื่องแปลกขึ้นอีก เพราะเมื่อเมธาวลัยดำลงน้ำไปก็เกิดหายใจไม่ออกเหมือนถังออกซิเจนเสีย ประสุตเอาถังมาเช็กก็ยังปกติดีไม่ได้เป็นอะไร เขาขอให้เมธาวลัยกลับไปพักแล้วค่อยมาเรียนใหม่

หลังเมธาวลัยกลับไป นพพันธ์มาคุยกับประสุตถามเรื่องลูกสาวนาย ประสุตบอกน่าปวดหัวแต่ก็น่าสนใจตรงไม่ยอมแพ้อะไรเลย จนนพพันธ์คิดว่าเมธาวลัยหรือเปล่าที่จะมาทลายกำแพงในใจของประสุตเรื่องปมในอดีตเกี่ยวกับแม่ของตัวเองที่ทิ้งเข้าไป ประสุตยืนยันว่าเขาไม่ได้สนใจเมธาวลัย หลังจากวันนั้นมรุตได้เรียกพบประสุตส่วนตัว บอกว่าได้รับรายงานแล้วเรื่องมีชาวบ้านลักลอบงมสมบัติ ให้ประสุตกับนพพันธ์นอกจากช่วยชาวบ้านแล้วก็ให้ประสานกับตำรวจท้องที่ตามคดีนี้อย่างใกล้ชิด ประสุตรับคำสั่ง แต่ไม่ทันไรประสุตก็ได้รับสายเข้าจากลุงบวบบอกว่ามีชาวบ้านเสียชีวิตบริเวณไซต์สำรวจเพิ่มอีกแล้ว

ประสุตกับเมธาวลัยรีบกลับไประยองไปดูรายงานจากตำรวจพบว่า ศพคือไอ้บอมวัยรุ่นติดการพนันที่อาศัยอยู่แถวนั้น ลักษณะการตายเหมือนกับคราวนายยังทุกประการ ลุงบวบยืนยันว่ามันคืออาถรรพ์ แม่ย่านางจะตามมาเอาชีวิตคนที่ขโมยสมบัติ แต่ปกรณ์สงสัยว่าเป็นการฆ่าปิดปากที่เกิดจากการขัดขากันของขบวนการเถื่อนอะไรสักอย่างมากกว่า ประสุตยังไม่ปักใจเชื่ออะไร บอกให้ทุกคนทำงานไปตามปกติก่อน มีแต่เมธาวลัยที่รู้สึกเชื่อลุงบวบแต่ไม่กล้าบอกใครเพราะฝันเรื่องผู้หญิงที่ชื่อเมธาวดี

ตกดึกคืนนั้น เมธาวลัยดูรายงานการสำรวจวัตถุโบราณกับจนผล็อยหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย แล้วเธอก็ฝันถึงเสียงร้องไห้เดิมอีกจนสะดุ้งตื่น เมธาวลัยเดินออกไปสงบสติอารมณ์ที่ชายหาด เจอประสุตออกมาที่หาดกลางดึกเหมือนกันโดยบังเอิญ เลยได้คุยกันดี ๆ ครั้งแรก ประสุตถามว่าเมธาวลัยออกมาทำไม เมธาวลัยเลยลองเล่าว่าตัวเองฝันร้ายเหมือนได้ยินเสียงร้องไห้มาจากทะเล เมธาวลัยคิดว่าประสุตจะหาว่าเธอเหลวไหลเหมือนคนอื่น แต่เขากลับปลอบใจแล้วบอกให้เธอทำใจให้สบาย ตอนแรกอาจจะมีปัญหา แต่เขาก็อยากให้งานราบรื่น เมธาวลัยเลยขอโทษที่เคยทำตัวไม่น่ารักใส่เขา ประสุตเลยชวนเธอไปที่หมู่บ้านพรุ่งนี้ บอกว่าเขาจะไปสืบเรื่องคดีชาวประมงเสียชีวิต มีวัดเก่าอยู่บนเขาด้วยเมธาวลัยน่าจะชอบ เมธาวลัยเลยตกลงไป

ที่หมู่บ้าน ลุงบวบพาประสุตเมธาวลัย ปกรณ์ไปที่ถามเบาะแสจาก กิ๊บเก๋ หญิงสาวเจ้าของร้านเหล้าเจ้าเดียวของที่นั่น กิ๊บเก๋เจอหน้าประสุตก็ตกหลุมรักทันที เลยให้ความช่วยอย่างดี ยงมาหากิ๊บเก๋ หลังจากพวกประสุตไปแล้วรู้ว่ากิ๊บเก๋ ช่วยพวกนั้นก็โกรธ กิ๊บเก๋เลยด่าสวนไปว่ายงไม่มีสิทธิ์ไปด่าคนที่ทำเรื่องที่ถูก ไม่เหมือนยงที่วัน ๆ เอาแต่ลอยชายกินเหล้าไม่ทำงานทำการ ยงโกรธบอกวันไหนตนมีเงินมีหน้ามีตา เธอจะไม่พูดกับเขาแบบนี้ ส่วนทีมของประสุต ลุงบวบพาพวกประสุตไปพบหลวงพ่อนาค พระเกจิที่ชาวบ้านเคารพนับถือที่วัดเพื่อทำบุญ หลวงพ่อเลยให้พรตอบ และพูดเป็นนัยว่าให้ประสุตกับเมธาวลัยตั้งมั่นในศีลในธรรม ความดีบุญบารมีจะคุ้มครองให้พ้นจากอันตราย

คืนนั้นพวกของยงออกเรือแอบไปลักลอบงมสมบัติใต้น้ำอีกรอบ กับลูกน้องคือผินกับสอน ยงบอกให้รีบเอาพวกถ้วยชามโบราณขึ้นมาก่อนที่เจ้าหน้าที่จะเห็น แต่ตอนที่ทยอยขนของขึ้นมาบนเรือ จู่ ๆ ผินก็โผล่พรวดขึ้นมาบนน้ำ ตะโกนให้ยงช่วยสอนที่ติดอยู่ใต้น้ำ ยงหันซ้ายขวาไม่รู้จะทำยังไงแล้วฝนก็เริ่มตก เหตุการณ์เหมือนครั้งที่ยัง หรือคนอื่น ๆ ตาย ยงเริ่มกลัวเลยไม่ช่วยสอน และสั่งทุกคนให้ทิ้งสอนไว้แล้วหนีกลับเข้าฝั่ง

ประสุตกับทีมนักโบราณคดีและตำรวจเจอศพนายสอนในเช้าวันถัดมา สภาพศพทุกอย่างเหมือนกับทุกศพก่อนหน้า คอบิดหมุนรอบ ตาเบิกโพลงตัวเขียวคล้ำ เมธาวลัยยิ่งเห็นศพก็ยิ่งนึกถึงเสียงร้องไห้จากทะเลที่ตัวเองฝันเห็น เลยไปคุยกับประสุตว่าตนอยากดำลงไปดูใต้น้ำว่าที่ซากเรือมันเป็นยังไง ประสุตบอกเมธาวลัยยังไม่พร้อม แต่เมธาวลัยขอร้อง และเธอจะเชื่อประสุตทุกอย่าง เขาถึงยอมตกลง ฝ่ายยงพอรู้ว่าสอนตายแล้วเลยไปหาผิน แต่ผินเหมือนเป็นไข้จับสั่น เพ้อว่าเขาเห็นที่ใต้น้ำมันมีผี สอนไม่ได้จมน้ำตาย แต่ถูกวิญญาณร้ายลากลงทะเลไป ยงหาว่าผินกลัวจนเป็นบ้า ผินบอกว่าตนพูดจริง สิ่งที่พันขาสอนมันไม่ใช่พืชใต้น้ำอะไร แต่มันเป็นเส้นผมสีดำยาวน่ากลัว ผินเตือนยงไม่ให้ลงไปงมสมบัติอีกถ้าไม่อยากตาย ยงยืนยันว่าไม่มีทางเลิกอาชีพนี้ ถ้าผินไม่กล้าก็ไม่ต้องทำ

ประสุตพาเมธาวลัยขึ้นเรือออกไปจุดดำน้ำสำรวจวันถัดมา ระหว่างที่เรือแล่นไปเมธาวลัยพยายามไม่นึกถึงเสียงใต้น้ำ แต่พอถึงเวลาต้องดำลงไปเจอซากเรือจริง ๆ ความอึดอัดที่เคยเจอเหมือนทุกครั้งที่ต้องดำน้ำก็กลับมาอีก เสียงร้องไห้เสียงเดิมก็ดังเสียดเข้ามาในหูจนเธอดำน้ำต่อไปไม่ได้ ประสุตช่วยเมธาวลัยกลับขึ้นมาบนเรือ คิดว่าเมธาวลัยเคลียร์หูไม่ได้ก็พยายามช่วยแต่เมธาวลัยบอกไม่ใช่ เธอได้ยินเสียงนั่นอีกแล้ว ประสุตปลอบเมธาวลัย ดูเวลากับสภาพอากาศที่ท้องฟ้าขมุกขมัว ก็บอกให้รีบกลับเข้าฝั่ง แต่ทันทีที่ประสุตพูดจบเครื่องยนต์เรือก็ดับลง ประสุตวิ่งไปเช็กปรากฏว่าน้ำมันหมด กลับเข้าฝั่งไม่ได้เสียแล้ว

บ้านพักที่ระยอง เมื่อปกรณ์รู้ว่าเมธาวลัยและประสุตหายไปด้วยกันก็เริ่มไม่สบายใจบอกให้ทุกคนช่วยออกตามหาสองคนนั้นทันที ประสุตพยายามลอยเรือไปยังเกาะแห่งหนึ่งเพื่อพาเมธาวลัยขึ้นไปพัก ฝนเริ่มตกหนักขึ้น ประสุตตัดสินใจค้างที่นี่ รอให้พายุสงบแล้วพรุ่งนี้เขาจะพยายามส่งสัญญาณให้บนฝั่งมาช่วย เมธาวลัยรู้สึกไม่ค่อยสบายตั้งแต่ตอนลงไปดูซากเรือเลยหลับไปแต่ก็ยังฝันร้าย เห็นผู้หญิงผมยาวสวมเครื่องแต่งกายแบบโบราณคนหนึ่งเข้ามาบีบคอเหมือนจะฆ่าเธอให้ตาย เมธาวลัยสะดุ้งร้องกรี๊ดด้วยความตกใจกลัว ประสุตเข้ามาช่วยปลอบจนเมธาวลัยรู้สึกดีขึ้น ประสุตมองออกไปเห็นว่าใกล้เช้าแล้วเลยออกไปดูเรือ แต่เหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายเมื่อเรือที่คิดว่าทอดสมอไว้หายไป เสบียงที่มีก็หมด ประสุตกับเมธาวลัยเลยต้องช่วยกันคิดหาทางรอดให้ได้

ทางด้านปกรณ์ออกตามหาประสุตกับเมธาวลัยแล้วเจอเรือที่ประสุตขับออกมาที่กลางทะเลแต่มันไม่ได้ทอดสมอไว้ รู้ว่าทั้งสองคนอยู่ไม่ไกลก็เร่งออกตามหาไล่ตามเกาะบริเวณนั้น ส่วนที่เกาะเมธาวลัยและประสุตพอมีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ได้ช่วยเหลือกันก็เริ่มรู้สึกดีต่อกันมากขึ้น แต่อาการป่วยเมธาวลัยกลับแย่ลง อาหารน้ำก็ไม่มี จนประสุตคิดว่าเขากับเมธาวลัยไม่น่าไปจากเกาะนี้ได้ แต่ปรากฏว่า ประสุตกลับเจอพลุสัญญาณเก่าอันหนึ่งอยู่ที่ชายหาดเลยยิงออกไป ไม่นานเรือของปกรณ์ก็เข้ามาช่วยไว้ทัน เมธาวลัยถูกพาส่งโรงพยาบาล มรุตมาเยี่ยมเมธาวลัยถึงโรงพยาบาลที่ระยอง บอกให้เมธาวลัยระวังตัวมากกว่านี้ แล้วก็เตือนประสุตว่าไม่ควรตามใจลูกสาวของเขา เพราะเขาไม่อยากเสียเมธาวลัยไปเหมือนกับอารีย์ แม่ของเมธาวลัย ประสุตเข้าใจและรับปากนายว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก

หลังจากเมธาวลัยฟื้นไข้ก็สงสัยว่าทำไมประสุตไม่มาพบเธอ เลยไปหาเขาที่บ้านพัก ประสุตไล่เมธาวลัยไปบอกว่าไม่อยากให้เธอยุ่งกับเขาอีก แต่เมธาวลัยไม่ไป เพราะเธอไม่ใช่นางเอกละครที่ถูกไล่แล้วก็จะยอมแพ้ ความจริงประสุตควรจะได้ทั้งคำขอโทษจากเธอที่ขอให้เขาพาออกไปกลางทะเล แล้วก็คำขอบคุณที่เขาช่วยเธอควรไว้ ประสุตอึ้ง แล้วสุดท้ายก็ยอมบอกเมธาวลัยว่า เขากลัวจะเกิดอะไรกับเมธาวลัย กับคนที่นี่เพราะเสียงร้องไห้ที่เธอได้ยิน เขาก็ได้ยินเหมือนกัน

ทางด้านปกรณ์เป็นฝ่ายออกไปทำงานกับลุงบวบแทนเมธาวลัย โดยไปสำรวจจุดดำน้ำใกล้ซากเรือ ลุงบวบบอกว่ามีจุดหนึ่งตรงถ้ำหลังเกาะ ชาวบ้านเชื่อกันว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เลยไม่กล้าเข้าไปกัน ปกรณ์รู้สึกว่าแปลกเลยอาศัยตอนลุงบวบบอกให้พักออกไปสำรวจที่ถ้ำนั้นแล้วบังเอิญเจอพวกยงแอบขนของที่งมมาจากใต้ทะเลเอาไปซ่อนในถ้ำ ปกรณ์ตกใจมากจะรีบหนีแต่เกือบถูกพวกยงจับได้จนลุงบวบที่ตามมาทันมาช่วยไว้ถึงรอดมาได้ ยงเจ็บใจมากที่รู้ว่ามีคนแอบเข้ามาบริเวณนี้ทั้งที่ปล่อยข่าวไว้ว่ามีอาถรรพ์เพื่อไม่ให้ชาวบ้านเข้ามา ลูกน้องคนหนึ่งวิ่งเข้ามาบอกยงว่าเก็บแว่นที่หล่นอยู่บนพื้นได้ ยงจำได้ว่าเป็นของปกรณ์ก็ไม่พอใจมากที่เริ่มเข้ามายุ่งมากขึ้น เลยคิดว่าต้องกำจัดพวกเจ้าหน้าที่ออกไปให้พ้นทางให้ได้

เมธาวลัยคุยกับประสุตบอกว่าเธอยังไม่ยอมแพ้ที่จะหาความจริงเรื่องซากเรือใต้ทะเล ยิ่งประสุตบอกว่าได้ยินเหมือนกัน เธอก็ยิ่งเชื่อว่าต้องมีอะไรที่ทำให้ทุกคนมาเจอกันที่นี่ ตอนนั้นปกรณ์กลับมาแจ้งข่าวเรื่องพื้นที่หลังเกาะพอดี เมธาวลัยตัดสินใจว่าจะแอบไปสำรวจบริเวณนั้น ขอให้ประสุตช่วยแต่เขาบอกมันอันตรายเกินไป เมธาวลัยคิดว่ามันช้าเกินไปเลยแอบออกไปคนเดียว เมธาวลัยไปซุ่มดูบริเวณที่ปกรณ์บอกแล้วก็เจอพวกของยงกำลังทยอยขนของออกจากถ้ำเพื่อย้ายไปซ่อนพอดี เมธาวลัยพยายามสะกดรอยตามไปแต่เกือบถูกยงจับได้ พวกยงวิ่งไล่ตามเมธาวลัยมาหมายจะยิงให้ตาย แต่ประสุตปรากฏตัวขึ้นมาช่วยเหลือเมธาวลัยได้ทัน เขายิงต่อสู้กลับไปแล้วโดนคนในขบวนการนั้นได้ แต่โชคร้ายที่ประสุตก็โดนยิงบาดเจ็บหนักด้วย

ประสุตถูกพาส่งโรงพยาบาล เมธาวลัยเสียใจเพราะถ้าเธอไม่อยากรู้เรื่องนั้น ประสุตก็ไม่ต้องเจ็บตัว ประสุตบอกไม่เป็นไรแค่ให้เธอช่วยเขาเพราะมีลูกน้องคนหนึ่งของพวกนั้นถูกยิงอาจจะส่งมารักษาที่โรงพยาบาล แต่ไม่ว่าเมธาวลัยจะตามหาเท่าไหร่ก็ไม่มี เพราะยงไม่ยอมส่งลูกน้องมารักษายอมปล่อยให้ตายเพราะถ้าส่งโรงพยาบาลจะถูกจับได้ ลุงบวบมาพบประสุตถามอาการ ประสุตบอกไม่เป็นอะไร เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นแต่ลุงบวบก็ยังกังวลอยู่ ส่วนเมธาวลัยพอหาคนไข้ถูกยิงไม่เจอเลยเปลี่ยนเป้าหมายไปหาข้อมูลเรื่องคนที่เสียชีวิตหลังจากเจอซากเรือโบราณ แล้วปรากฏว่าเป็นคนใกล้ตัวยงแทบทั้งหมดก็ยิ่งมั่นใจว่ายงต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับการขโมยสมบัติ แต่ไม่มีหลักฐาน บังเอิญพวกเมธาวลัยกับปกรณ์เจอกิ๊บเก๋ กิ๊บเก๋ เลยบอกว่ามีคนหนึ่งที่รอดมาจากอาถรรพ์ใต้ทะเล แต่ตอนนี้สติไม่สมประกอบชื่อผิน อาศัยอยู่ที่วัด เมธาวลัยกับปกรณ์เลยรีบไปพบ แต่พอผินเจอหน้าเมธาวลัยก็กรีดร้องความลนลานบอกว่าเธอคือผี! เมธาวลัยตกใจพยายามบอกให้ผินสงบ แต่ผินกลัวมากจนไม่ได้ข้อมูลอะไรกลับมา

เมธาวลัยกลับมาคิดเรื่องที่ผินบอกว่าเธอคือผี เรื่องหญิงสาวชุดโบราณที่เธอฝันเห็น อาถรรพ์ซากเรือใต้ทะเลเพื่อปะติดปะต่อกันก็ยิ่งเชื่อว่ามันต้องเกี่ยวกัน เลยจะไปคุยกับประสุตที่โรงพยาบาลแต่กลับพบว่าเขาถูกมรุตสั่งย้ายด่วนกลับสัตหีบไปแล้ว ยงรู้เรื่องประสุตไม่อยู่ก็ได้โอกาส คิดจะลอบไปงมของขึ้นมาขายอีก แต่ก็พบว่าไม่ง่าย เพราะตั้งแต่ประสุตโดนยิง ตำรวจก็ส่งคนไปประจำแทบทุกจุดในหมู่บ้าน ขยับตัวทำอะไรก็ยาก สุทินก็เร่งจะเอาของ จนยงคิดหนักว่าจะหาของจากไหนมา บังเอิญยงไปได้ยินจากกิ๊บเก๋ ว่ามีคลังเก็บวัตถุโบราณชั่วคราวของกรมศิลป์ เลยวางแผนว่าถ้างมจากทะเลเองไม่ได้ ก็เอาที่มันงมขึ้นมาแล้วแทน

ตกดึกคืนหนึ่ง ยงจึงส่งทวน ลูกน้องอีกคนออกไปงัดคลังเก็บของ ทวนแอบเอาหัวเรือโบราณที่ดูมีค่าที่สุดออกมาได้ แต่ขณะที่ขนย้ายก็พบว่ายิ่งขนยิ่งหนัก ทวนขนไปถึงริมทะเล เริ่มไม่ไหวเลยสั่งลูกน้องที่ไปด้วยให้เปิดกล่องออกดูแล้วก็แทบสิ้นสติ เพราะในลังไม่มีหัวเรือแต่มีศีรษะของคนนอนเบิกตาโพลงอยู่ในนั้น ทวนจะโยนกล่องทิ้ง แต่ทุกอย่างก็จบสิ้นลงตรงนั้น เพราะเช้าวันต่อมา ทวนนั่นเองคือศพถัดไปที่นอนตายอยู่ริมหาด เมธาวลัยรู้สึกว่าเหตุการณ์มันร้ายแรงขึ้นเรื่อย ๆ เลยกลับไปขอร้องมรุตให้ส่งประสุตกลับมา แต่มรุตไม่ยอม แถมยังสั่งให้ฉวีไปเฝ้าเมธาวลัยที่ระยองเพิ่ม ฉวีตามติดเมธาวลัยแจเพราะกลัวเธอทำอะไรแปลก ๆ อีก เมธาวลัยแกล้งทำเป็นสงบแต่ให้ปกรณ์แอบออกไปสืบแทน แต่ก็ถูกฉวีจับได้ ฉวีโวยวายว่าเมธาวลัยไม่ควรติดใจกับไอ้เรื่องหัวเรือบ้าบอพรรค์นั้น มันก็แค่เศษไม้จมน้ำที่ไม่มีค่าอะไร เมธาวลัยเตือนให้ฉวีอย่าพูดแบบนั้นแต่ฉวีก็ไม่ฟัง ปรากฏว่าคืนนั้นฉวีเจอผู้หญิงท่าทางคล้ายเมธาวลัยมาเรียกให้ออกไปที่ทะเล แต่ผู้หญิงคนนั้นมีผมยาวสยาย หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวพุ่งมาจะทำร้าย ฉวีตื่นขึ้นมาที่ริมทะเลพร้อมกับอาการไข้จับสั่นกลัวมากขอกลับบ้านที่สัตหีบ เมธาวลัยเลยกลับไปขอร้องมรุตอีกครั้ง เพราะไม่มีใครช่วยเธอได้ดีเท่าเขา มรุตก็ยังไม่ยอมอีก เมธาวลัยจึงยื่นขอเสนอว่าขอโอกาสให้เธอกับประสุตอีกครั้ง ถ้าคราวนี้เธอกับประสุตเอาหัวเรือที่ไม่มีใครเคยกู้ขึ้นมาได้สำเร็จ พ่อจะต้องยอมให้ประสุตกลับไปกับเธอ มรุตตกลงเพราะคิดว่าเมธาวลัยไม่มีทางทำได้ เธอดำน้ำยังไม่แข็ง ประสุตก็เพิ่งฟื้นจากบาดเจ็บหนัก ขณะเดียวกัน ประสุตก็คิดเหมือนมรุตว่า การเอาหัวเรือขึ้นมามันยาก เขาเองก็พลาดมาแล้ว แต่เมธาวลัยให้กำลังใจประสุตว่าถ้าช่วยกันประสุตต้องทำได้ ประสุตถึงรู้สึกดีขึ้น

วันที่เมธาวลัยกับประสุตจะลงไปเก็บกู้หัวเรือ ลุงบวบรู้เรื่องจึงมาหาประสุต แล้วให้พระเครื่ององค์หนึ่งกับเขา เรียกว่า พระพุทธคุณพุทธศตวรรษ ซึ่งเป็นของเก่าแก่และจะคุ้มครองประสุตกับเมธาวลัยจากสิ่งชั่วร้ายใต้น้ำ ประสุตรับไปแล้วลงไปใต้น้ำกับเมธาวลัย พอเมธาวลัยเข้าไปใกล้ก็เริ่มออกอาการอึดอัดเจียนตายจนเกือบจะจมน้ำ แต่ประสุตคอยช่วยเมธาวลัย และตั้งจิตอธิษฐานต่อพระพุทธคุณพุทธศตวรรษให้ทุกอย่างสำเร็จราบรื่น เมธาวลัยถึงเริ่มอาการดีขึ้น ในที่สุดก็เอาหัวเรือแกะสลักนั้นขึ้นมาจากน้ำได้

มรุตพอทราบเรื่องการกู้หัวเรือโบราณขึ้นจากน้ำได้ก็ทำตามสัญญา สั่งย้ายประสุตกลับมาช่วยเมธาลัย ทันทีที่กลับมา ประสุตประกาศตัวว่าเขาจะร่วมมือกับตำรวจจับพวกที่คิดจะขโมยสมบัติให้ได้ยงเจ็บใจที่สุดท้ายประสุตก้างชิ้นใหญ่ของการลอบงมสมบัติกลับมา จึงคิดว่าจะไม่เก็บประสุตไว้อีก

เมธาวลัยไปหาประสุตที่บ้านพักเพื่อนัดเขาออกมากินข้าวด้วยกันหลังเลิกงาน อ้างว่าตอบแทนตั้งแต่ที่เขาช่วยเธอที่เกาะกับหลาย ๆ เรื่อง ประสุตตอบตกลง แต่วันที่ประสุตออกไปทำงานแล้วกำลังขับรถจะกลับบ้านพักตามลำพังก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์มาขวางไว้แล้วลอบทำร้าย กิ๊บเก๋เป็นคนเจอร่างของประสุตที่สลบอยู่เลยช่วยเขาไว้ เมธาวลัยตามมาเจอที่โรงพยาบาล กิ๊บเก๋เลยต่อว่าเมธาวลัยอย่างหนัก โทษว่าความโชคร้ายทั้งหมดที่ประสุตต้องเจอกับเรื่องราวอาถรรพ์มันเป็นเพราะเมธาวลัยทั้งนั้น เมธาวลัยเสียใจ ประสุตที่อาการดีขึ้นตามมาหาเมธาวลัย พูดกับเธอว่าเขาไม่คิดเหมือนกิ๊บเก๋ ตอนแรกเขาอาจจะไม่ชอบแต่ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาอยากช่วยเมธาวลัย ทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปได้

วันต่อมาลุงบวบเลยพาทุกคนไปพบหลวงพ่อนาคที่วัดอีก เมธาวลัยจำเรื่องที่ลุงบวบเล่าให้ฟังได้ว่า หลวงพ่อนาคมีญาณแก่กล้า เลยถามว่าหลวงพ่อรู้เหตุที่ทำให้เธอต้องเจอเรื่องลึกลับแบบนี้หรือไม่ หลวงพ่อบอกได้ แค่มันเป็นกรรมหนักที่เกิดจากการจองเวรกันที่เมธาวลัยกับเขาคนนั้นเลยทำร่วมกันในอดีต รวมถึงทุกคนที่อยู่ที่นี่ตรงนี้ ทุกอย่างจะไม่จบถ้าคนที่ผูกใจเจ็บกับเมธาวลัยไม่หยุด ทำได้แค่ผ่อนหนักให้เป็นเบาเท่านั้น เมธาวลัยเลยตัดสินใจจะขุดค้นลงไปในอดีตให้ได้ว่า ซากเรือโบราณ ผู้หญิงที่เธอเห็นในฝัน ทรัพย์สมบัติใต้ทะเล และการฆาตกรรมที่เกิดทั้งหมดนี้มันเกี่ยวอะไรกับเธอ

พอสืบค้นจากจารึกโบราณที่เก็บไว้ในวิหารวัดเก่าก็พบว่า พื้นที่ตรงหมู่บ้านอาจจะเป็นอาณาจักรที่เคยรุ่งเรืองในอดีต เมธาวลัยเข้าไปดูหัวเรืออีกครั้ง ลองจุดธูปอธิษฐานจิตบอกว่า ถ้าต้องการอะไรจากเธอ หรืออยากให้เธอช่วยให้ช่วยบอก แต่ทันใดนั้นเมธาวลัยก็รู้สึกเหมือนลมปะทะหน้ารุนแรงแล้วหลุดเข้าไปในความฝัน ร่างของผู้หญิงคนนั้นที่เข้าฝันเธอมาตลอดปรากฏชัดขึ้น บอกว่าเธอคือเมธาวดีเธอจะเอาคืนทุกสิ่งทุกอย่างที่เมธาวลัยเอาไปจากเธอ เมธาวลัยฟื้นขึ้นมาที่ห้องพักอีกห้อง ประสุตบอกว่าเจอเธอนอนสลบอยู่ที่คลังเลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น เมธาวลัยน้ำตาไหลบอกว่าเธอต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรือนั้น เธอจำได้แล้วว่าเคยฝันถึงมันมาก่อนตั้งแต่สมัยเด็ก ก่อนที่แม่เธอจะตาย ประสุตรู้ว่าเมธาวลัยกลัวมากเลยให้พระพุทธคุณพุทธศตวรรษกับเมธาวลัยไว้

หลังจากนั้นเมธาวลัยก็กลับไปบ้านเพื่อถามมรุตกับฉวีว่า ตอนเธอยังเด็กมีเหตุการณ์อะไรแปลก ๆ เกิดขึ้น ฉวีกับมรุตอ้ำอึ้ง แต่ก็ยอมเล่าว่าอารีย์แม่ของเมธาวลัยที่เป็นนักโบราณคดีเคยคิดจะสำรวจอารยธรรมโบราณแห่งหนึ่ง แต่กลับตั้งท้องเมธาวลัยเสียก่อน ตอนที่อารีย์ท้องเธอฝันเห็นเรื่องประหลาดทั้งปราสาทโบราณ เจ้าหญิงสองคนที่อาณาจักรแห่งนั้น แผ่นดินไหว อาณาจักรที่ล่มสลาย แต่ที่สำคัญที่สุดคือมีผู้หญิงคนหนึ่งสั่งให้อารีย์ตั้งชื่อลูกว่าเมธาวลัย พออารีย์คลอดเมธาวลัยออกมาก็เริ่มป่วยกระเสาะกระแสะก่อนจะเสียชีวิตเพราะตกน้ำตาย ฉวีเตือนเมธาวลัยว่าอย่านึกถึงอดีตพวกนั้นอีก มันไม่มีอะไรเป็นเรื่องจริง ตอนนี้แค่เมธาวลัยอยู่กับเธอกับมรุตก็มากพอแล้ว เมธาวลัยเชื่อฉวีกำลังตัดสินใจจะเลิกตามหาเรื่องทั้งหมด แต่กลับพบว่าวันต่อมาฉวีก็เสียชีวิตในสภาพศพคอหัก ตาเบิกโพลงเหมือนกับชาวบ้านที่กลายเป็นศพก่อนหน้านั้น

เมธาวลัยทั้งโกรธ ทั้งเสียใจรู้ว่าต้องเกี่ยวกับวิญญาณร้ายที่จองเวรเธอเลยรีบกลับไปที่บริเวณซากเรือ ตะโกนท้าทายให้ใครก็ตามที่คิดจะเอาชีวิตเธอ เธอจะไม่ยอมให้ใครก็ไม่รู้พรากเอาคนที่รักไปจากเธอแบบนี้ ประสุตเข้ามาดึงเมธาวลัยไว้บอกให้ตั้งสติ เมธาวลัยตัดสินใจกลับไปทำงานอย่างหนักอีกครั้ง มีปกรณ์คอยช่วยจนรู้ว่าสามารถถอดอักขระจากใบลานได้ว่ามีเมืองชื่อเมธานคร แต่ชื่อเมืองนี้เลือนหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์โดยไม่มีสาเหตุ เมธาวลัยฝันถึงเมธาวีอีกครั้งบอกว่าเธอไม่มีทางทำอะไรได้ สุดท้ายเมธาวลัยจะต้องตายเพื่อชดใช้ เมธาวลัยตื่นขึ้นมาหายใจหอบ แต่ตัดสินใจแล้วว่าจะสู้กับเมธาวดี เลยยื่นเรื่องไปที่ทางการขอให้ประกาศพื้นที่ตรงนี้เป็นแหล่งขุดค้นโบราณสถาน แต่การทำแบบนี้เหมือนไปสะกิดพวกสุทินให้ยิ่งโกรธมากขึ้น เมธาวดีรู้ว่าสุทินเป็นพวกโลภมาก จิตใจชั่วร้าย เลยใช้พลังตัวเองเข้าครอบงำสุทินเพื่อกำจัดเมธาวลัย สุทินสั่งให้ยงเก็บเมธาวลัยกับพวกประสุต ยงไปเลยหลอกกิ๊บเก๋ที่ไม่พอใจเมธาวลัยก่อนหน้าเพราะเรื่องหึงหวงประสุต ให้ล่อเมธาวลัยออกมา กิ๊บเก๋ยอมตกลง ทำเป็นนัดแนะเมธาวลัยเรื่องประสุต แต่พวกยงออกมาล้อมเมธาวลัยไว้แล้วจับตัวเมธาวลัยไป

ประสุตมาหาเมธาวลัยที่บ้านถึงรู้ว่าเมธาวลัยหายไป ปกรณ์ตามหาเมธาวลัยพอรู้เรื่องเลยตัดสินใจช่วยกันออกตามหาเมธาวลัย เมธาวลัยรู้สึกตัวขึ้นมาระหว่างทางรู้สึกว่ารถกำลังแล่นไปบนเขา เลยพยายามสู้กับคนร้ายจนหนีออกจากรถได้ เมธาวลัยวิ่งหนีกระเสือกกระสนเข้าไปในป่าข้างทาง พวกของยงวิ่งตามหาตัวเมธาวลัยไปทั่วแต่กลับไม่เจอ ได้แต่วิ่งหลงทางในป่าจนแทบเสียสติ ส่วนเมธาวลัยวิ่งหนีลึกเข้าไปในป่าเรื่อย ๆ แล้วก็รู้สึกว่าข้างทางมันเปลี่ยนไปราวกับหลุดมาอยู่อีกโลก เมธาวลัยพยายามจะหาทางออกแต่ปรากฏว่ามีเสียงหนึ่งเรียกเธอ พอหันไปก็เจอพบว่าเธอกำลังเผชิญหน้ากับเมธาวดี! เมธาวดีบอกเธอรอวันนี้มานานเพื่อจะแก้แค้นเมธาวลัย จึงใช้อำนาจของตนสะกดเมธาวลัยไว้

ประสุตกับปกรณ์ออกตามหาเมธาวลัย ลุงบวบตามมาช่วยสมทบ ประสุตถามชาวบ้านทุกคนก็ไม่มีใครเห็น ตอนแรกกิ๊บเก๋ไม่กล้าบอก แต่พอชาวบ้านอีกคนบอกว่าเจอพวกยงหมดสติอยู่ในป่า พอฟื้นขึ้นมาก็พูดจาไม่รู้เรื่องเหมือนเพ้อไปแล้ว กิ๊บเก๋ถึงยอมบอกว่าเธอหลอกเมธาวลัยไปหาพวกยง ประสุตถามจุดที่ชาวบ้านเจอตัวพวกยงแล้วรีบตามไป

ประสุตกับปกรณ์เดินดูบริเวณที่คิดว่าน่าจะเจอเมธาวลัยก็พบเพียงรอยเท้า ประสุตลองตั้งจิตอธิษฐาน ทันใดนั้นปกรณ์ก็บอกว่าเจอบางอย่างอยู่สุดปลายทาง เหมือนเป็นประตูเข้าเมือง ประสุตรีบตามไป เมธาวลัยถูกพาไปยังบัลลังก์ทองคำในปราสาทที่เธอกำลังจะถูกเซ่นสังเวยฟ้า ประสุตตามมาเจอ เมธาวดีอึ้งไป เรียกประสุตว่าภาคิไนย ประสุตกับปกรณ์ขอให้ปล่อยเมธาวลัยไป แต่เมธาวดีไม่ยอมพูดกับประสุตว่าไม่ว่าจะกี่ชาติทุกคนก็เลือกเมธาวลัย เมธาวดีจับทุกคนไปขังไว้บนเรือ บอกว่าทุกคนจะต้องตายเหมือนในอดีตที่ทำไว้กับเธอ ประสุตถามว่าเมธาวลัยทำอะไรให้เมธาวดีถึงแค้นขนาดนี้ เมธาวดีทำให้ทุกคนย้อนอดีตไปเห็นเหตุการณ์สมัยเมธานครยังรุ่งเรือง

เมธาวดีกับเมธาวลัยเป็นเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรเมธานคร มหานครทองคำที่รุ่งเรืองและร่ำรวย เมธาวลัยเป็นคนจิตใจดี ในขณะที่เมธาวดีเป็นคนจิตใจเด็ดเดี่ยวเพราะความสนิทสนม ทำให้เมธาวดีเข้าใจว่าภาคิไนย ชาติก่อนของประสุตที่เป็นองครักษ์ประจำตัวมีความรู้สึกที่ดีให้กับเธอ จนเกิดเป็นความรัก แต่ต่อมาภาคิไนยกลับแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขามีใจให้เมธาวลัย เมธาวดีโกรธแค้น จึงวางแผนให้เมธาวลัยต้องฝืนใจแต่งงานกับเจ้าชายศรีเทพเจ้าชายจากต่างอาณาจักร โดยเธอจะยอมยกเลิกพิธีบูชายันต์ด้วยหัวใจมนุษย์เพื่อเซ่นไหว้ภูติผีตามความเชื่อเก่าแก่ และจะยอมสร้างวัดขึ้นในเมืองตามที่เมธาวลัยต้องการ

ในวันที่เมธาวลัยต้องนั่งเรือไปยังเมืองของเจ้าชายศรีเทพ ภาคิไนยขอตามไปส่งด้วยตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อเรือแล่นออก เมธาวดีก็กลับคำสัญญาที่ให้ไว้ เธอยังคงทำพิธีบูชายันต์สังเวยหัวใจมนุษย์เช่นเดิม เป็นเหตุให้ฟ้าพิโรธจนเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้น เมธาวลัยที่อยู่ในเรือเห็นเมธาวดีวิ่งหนีมาที่ฝั่งแล้วตะโกนขอร้องให้ช่วย ภาคิไนยพยายามห้าม แต่เมธาวลัยทิ้งพี่สาวไม่ได้ จึงย้อนกลับไปรับขึ้นเรือมาด้วย เรือแล่นออกจากฝั่งไปพร้อมภาพมหานครที่ล่มสลายไปต่อหน้า เมธาวดีรอดมาได้ เธอโทษว่าทุกอย่างเป็นเพราะเมธาวลัยที่เป็นตัวกาลกิณีทำให้เมืองวิบัติฉิบหาย และจะฆ่าเมธาวลัยด้วยการผลักตกทะเล ภาคิไนยปกป้องเมธาวลัย เมธาวดีโกรธแค้นที่ไม่มีใครรักเธอ จึงเอามีดแทงเมธาวลัยต่อหน้าภาคิไนย เธอเริ่มคลุ้มคลั่งคิดจะฆ่าทุกคนให้ตายเป็นผีเฝ้าทะเล แต่ทันใดนั้นฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงลงมาทำให้เรือเกิดการโคลงอย่างรุนแรงก่อนจะค่อย ๆ แยกออกจากกัน ภาคิไนยตัดสินใจยอมตายไปกับเรือและร่างของเมธาวลัย เมธาวดีอยู่ฝั่งหัวเรือเพียงคนเดียว เธอวิ่งไปเกาะที่หัวเรือพยายามตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอดตะโกนขอให้คนช่วยแต่ก็ไม่มีใครช่วยได้ ร่างของเมธาวดีจมลงใต้ทะเล ถูกหีบสมบัติที่เธอหวงแหนกดทับร่างไว้จนหนีไม่ได้ ก่อนตายเมธาวดีสาปแช่งทุกคนที่ทำให้เธอเจ็บปวดว่าจะกลับมาเอาคืน และถ้ามีใครคิดจะช่วงชิงของที่เป็นของเธอพวกนั้นก็จะต้องตาย

ประสุต เมธาวลัย รู้ความจริงทั้งหมดก็ขอร้องให้เมธาวดีปล่อยวาง แต่เมธาวดีไม่ยอม ประสุตขอสละชีวิตตัวเองเป็นการไถ่โทษ โดยมีข้อแม้ว่าเมธาวลัยจะต้องปลอดภัย เมธาวดียิ่งโกรธแค้น พุ่งเข้ามาจะฆ่าทั้งประสุตและเมธาวลัย แต่จู่ ๆ ฟ้าก็ผ่าลงมาที่กลางตัวเมธาวดี ก่อนที่แผ่นดินจะล่มสลายซ้ำรอยอดีตอีกครั้งแล้วทุกอย่างก็มืดดับลง เมธาวลัย ประสุต ปกรณ์ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งที่ชายหาด ไม่มีวี่แววของเจ้าหญิงเมธาวดีอีกต่อไป ลุงบวบ และมรุตตามมาเจอทุกคนแล้วรีบพาส่งโรงพยาบาลทันที

หลังจากประสุตรักษาตัวจนหายดีก็ตัดสินใจบวชเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณเมธาวดีที่วัดเมธาลัยซึ่งเป็นวัดที่สร้างขึ้นตามความต้องการของเจ้าหญิงเมธาวลัย เขาจึงไม่ได้ไปเยี่ยมเมธาวลัยที่โรงพยาบาล เมื่อเธอทราบข่าวจึงกลับไปทำงานของตนเพื่อดำเนินการเรื่องประกาศให้พื้นที่เมืองเมธานครกลายเป็นโบราณสถานเพื่อทำการสำรวจ ไม่นานพอประสุตสึกออกมา เมธาวลัยออกตามหาเขา ทั้งสองได้พบกันอีกครั้ง ประสุตขอโทษเมธาวลัยที่ไม่ได้มาเจอเธอ เมธาวลัยเข้าใจสิ่งที่ประสุตทำ ประสุตสารภาพรักกับเมธาวลัยและขอเป็นคนดูแลเธอไปตลอดชีวิต เมธาวลัยตอบตกลง หลังจากนี้ทั้งสองจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขและส่งต่อเรื่องราวของเมธานครออกไปเพื่อให้คนภายนอกและตัวเธอไม่ลืมว่าเคยเกิดอะไรขึ้นที่นี่ ทั้งเมธานคร หรือแม้แต่แม่ย่านางที่ชื่อ…เมธาวดี