พ.ศ. 2512 กรุงเทพฯ ในยุคที่หนุ่มสาววัยทีนเมามายกับแสงไฟดิสโก้ยามค่ำคืน การปรากฎตัวของวงสตริงเครื่องเป่า ผู้ประกาศตัวเป็นคณะปฎิวัติแห่งเสียงเพลงได้พลิกโฉมหน้าวงการไปชนิดที่ไม่มีใครคิดว่าจะ...เป็นไปได้
Possible คือวงสตริงคอมโบที่จุดระเบิดความฮิตไปทุกหัวระแหง คอนเสิร์ตของพวกเขามีอานุภาพรุนแรงขนาดปลุกวัยรุ่นให้ลุกจากเตียงเพื่อไปฟังเพลงได้ตั้งแต่ตีสี่ ต๋อย (โจอี้ บอย) นักร้องนำ มีฝีไม้ลายมือในการแปลงเพลงระดับเทพ เพลงฝรั่งไม่ว่าเจ๋งแค่ไหน ต๋อยบิดเป็นเนื้อไทยได้แจ๋วกว่า ฝรั่งร้อง Linda Linda I Love You ต๋อยชงเป็น "รินมา รินมา ฉันขอรักเธอเมามาย", ฝรั่งแดนซ์ You can ring my bell..ell..ll ต๋อยถอดกางเกงเต้น "กาง เกง ลิง ลอย ฟ้า อ้า อ้าา"
สมาชิกในวงไม่ว่า โบ้ (โป้ โยคี เพลย์บอย) มือกีต้าร์, สอง (สอง พาราด็อกซ์) มือเบส, น๊อต (ยุทธนา) มือคีย์บอร์ด และเบ๊ (โบ ธนากร) มือกลอง ต่างเอ็นจอยกับชีวิตซุปเปอร์สตาร์นิสัยเสียไปวัน ๆ
Possible ถือมติ ไม่ซ้อม มาสาย เมาเหล้า มั่วคิว และหม้อหญิง โอ้! ชีวิตอะไรมันจะน่าอิจฉาขนาดนี้ พวกเขากำลังจะได้เข้าอัดแผ่นเสียงเพื่อบัญญัติความดังไว้เป็นอมตะ Possible จึงหยิ่งผยองในความเป็นหนึ่งและอารมณ์เสียสุด ๆ ที่มีวงน้องใหม่ชื่อ The Impossible ผุดขึ้นมาแย่งความสนใจ
กระทั่งวันหนึ่ง Possible ได้รับไมค์เด็กเล่นเป็นของขวัญจากแฟนเพลงลึกลับ ต๋อยและเพื่อนๆ สมาชิกหัวเราะให้กับไอเดียบรรเจิดนี้อย่างสนุกสนานและถือมันติดมือขึ้นเวทีไปด้วย แล้ว...สิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น ในคอนเสิร์ตเปิดโรงหนังพระโขนง ซีเนม่า ไมค์สีชมพูหวานจ๋อยอันนั้นส่ง Possible วาร์ปข้ามเวลามาปี 2549!!!
ย้ำ 2549 พ.ศ.ที่วัยโจ๋อินกับพี่ตูน ขาเดฟ, คลั่งฮิปฮอป บุดดาเบสต์, กรี๊ดพี่เบิร์ด ธงไชยวิลเลจ
พ.ศ.ที่ดนตรีสตริงคอมโบกลายเป็นไดโนเสาร์ และวง Possible สุดมะ มีค่าเท่ากับวงบ่อจี๊ที่ไม่มีใครรู้จัก กรุงเทพฯ ไม่ใช่ที่ทางของพวกเขาอีกต่อไป Possible ต้องรีบหาทางกลับอดีตด่วนจี๋ และวิธีนั้นมีทางเดียวพวกเขาจะต้องระดมแฟนเพลงมารวมตัวกันเล่นดนตรีเพื่อจุดพลังให้ไมค์ทำงานอีกครั้ง
แต่ในเมื่อปัจจุบันเทคนิคการแปลงเพลงอันเอกอุกลายเป็นสิ่งผิดกฎหมายลิขสิทธิ์ ซ้ำร้าย Possible ยังถูกตราหน้าว่าเป็น The Impossible เวอร์ชั่นแผ่นผีเข้าไปอีก แล้วจะให้ Possible เปิดคอนเสิร์ต? มันจะ...เป็นไปได้เหรอเนี่ย!
